1Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. 2Ono było na początku u Boga. 3Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. 4 W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, 5 a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. - Jana roz. 1. jeszu.com Słowo, grec. Logos – znaczy: Słowo, słowo wymówione, mowa, wymowa, nauki, rozsądek, zdolność rozumowania, lub mądrość wyrażona w słowie*. ,,Na początku” określa to, co zaczęło istnieć, wstępnie zaś to, co już było u Boga, zanim cokolwiek zaistniało. ,,Słowo było u Boga”. Stwierdzenie to wyraża najściślejszą wspólnotę miedzy Słowem a Bogiem, jednocześnie odróżnia je osobowo od Boga Ojca. ,,A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.” – Jana 1:14 ,, Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg [Syn], który jest w łonie Ojca, (o Nim) pouczył.” – Jana 1:18 Logos-Słowo, u niektórych starożytnych królów logosem nazywał się zastępca królewski, za pośrednictwem którego król będąc ukryty za zasłoną, porozumiewał się ze swoimi poddanymi. Jest to ilustracja do naszego Pana Jeszu jako Logos. ,,Co było...
,,Lecz książę królestwa Persów sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni. Wtedy przybył mi z pomocą Michał, jeden z pierwszych książąt. Pozostawiłem go tam przy królach Persów.” – Daniela 10:13 ,,Gdy zaś archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluźnierczego, ale powiedział: «Pan niech cię skarci!»” – Judy 9 Czy Pan Jeszu Chrystus jest archaniołem Michałem? Tak twierdzi np.: Towarzystwo strażnica świadków Jehowy. Musimy zwrócić uwagę, że w ciągu 85 lat w organizacji świadków Jehowy nauka o archaniele Michale zmieniła się wielokrotnie. Zatrzymajmy się teraz na chwilę przy tym, co Towarzystwo twierdziło odnośnie roku 1975! Do dnia dzisiejszego wśród wielu Świadków Jehowy (i nie tylko) wspominane jest fiasko tych zapowiedzi. Strażnica, nr 5 z 1969, s.8, Rok 1975! "Jedna jest rzecz absolutnie pewna: Chronologia biblijna poparta spełnionymi proroctwami dowodzi, że sześć tysięcy lat istnienia człowieka wkrótce dobiegnie końca, jeszcze za życia obecnego pokolenia! (Mat.24:34) … Zupełnie wystarczy, iż sam Ojciec zna zarówno 'dzień', jak i 'godzinę'. Nawet jeśli nie daje się spojrzeć poza rok 1975, czy jest to podstawa do ograniczania aktywności? Apostołowie przecież nie widzieli ani tak daleko, jak my; nie wiedzieli przecież nic o roku 1975." … Z drugiej strony koniec...
Hebrajskie słowo mal’ach, greckie anggelos, dokładnie oznacza ,,wysłannik” ,,posłaniec”. Aniołowie są ,,Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?”(Heb 1:14) Chociaż Bóg ma niezliczonych niebiańskich posłańców, w Biblii wymieniono z imienia tylko dwóch: Gabriela i Michała*. Ci niebiańscy posłańcy pełnią w Biblii wiele funkcji; na przykład są członkami boskiej rady, dowodzą niebiańską armią i przekazują słowa Boga. W Danielu Gabriel jest posłańcem w najbardziej dosłownym sensie, przynosząc objawienie Danielowi poprzez wyjaśnienia snu i Pisma. Zapowiedzi Gabriela o nadchodzącym uwolnieniu nie kończą się na Danielu(Daniela 8:15-17). W Ewangelii Łukasza jest tym, który ogłasza odpowiednio Zachariaszowi i Mariam zbliżające się narodziny Jana Zanurzyciela i Mesjasza Syna Bożego Jeszu. Aniołowie, ci co tworzą Boga dwór, są zarazem jego sługami(Hioba 4:18). Są nazwani świętymi(Hioba 5:1) albo synami Bożymi. ,,Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i wierność Twoją w radzie świętych.” – Psalm 89:6 ,,Patrzyłem, w moim łożu, na obrazy [istniejące] w mojej głowie, a oto Czuwający** i Święty zstępował z nieba” – Daniela 4:10 ,,Psalm. Dawidowy. Przyznajcie Panu, synowie Boży, przyznajcie Panu chwałę i potęgę!” – Psalm 29:1 ,,Bo któż na obłokach będzie równy Panu, któż wśród synów Bożych będzie do Pana podobny?” – Pslam 89: 7 Wśród nich znajdują się Cherubiny, którzy podtrzymują...
Niegodziwym wyznaczył Bóg dosyć czasu na to, aby idąc za własnym upodobaniem mogli ujawnić swoje niecne zamysły; „tak dopełniają (...) miary swych grzechów” (1 Tes. 2:16). Posłużyło to uwypukleniu prawdziwości Słowa Bożego, które podaje, że utrzymujące się na świecie systemy są bezlitosne i okrutne oraz nie zasługują na dalsze istnienie. Już sama ich nieudolność i panujące w nich zepsucie wymagają, aby Bóg je sprawiedliwie osądził i usunął z powierzchni ziemi. A z takiego obrotu sprawy tylko ucieszyć się mogą ci, którzy miłują sprawiedliwość! ,,Albowiem czas jest, aby się sąd począł od domu Bożego; a ponieważ najprzód zaczyna się od nas, jakiż będzie koniec tych, co są nieposłuszni Ewangielii Bożej? A jeśli sprawiedliwy z trudem jest zbawiany, (to) bezbożny i grzeszny gdzie się pojawi? Przetoż i ci, którzy cierpią według woli Bożej, niechaj jemu, jako wiernemu Stworzycielowi, poruczają dusze swoje, dobrze czyniąc.” – 1 Piotra 4:17-19 jeszu.com Wszelkie uciski, czy prześladowania dają ponadto wszystkim ludziom sposobność do wykazania, jacy są naprawdę, to znaczy, odsłaniają swój stosunek do bliźnich( Rzym 2:12-16), a także czy wierzą w Boga i Jego Słowu, Biblię. Przecież zarówno poszczególni ludzie, jak i całe narody przez swoją metodę rządzenia oraz sposób traktowania opatrują się niezatartym piętnem stronników lub przeciwników Boga (Mat. 25:40, 45). Komuś może się mimo wszystko narzucać...
„Macie obchodzić Święto Przaśników. Przez siedem dni w miesiącu nowego ziarna (Awiw) będziecie jeść chleb przaśny, tak jak ci nakazałem, bo wtedy wyszedłeś z Egiptu.” Wyjścia 23:15 Iszraelici przez siedem dni jedli chleb bez zakwasu. Święto zaczynało się dnia 14 po zachodzie słońca, co znaczy, że pierwszy posiłek z wielu, był kolacją. Właśnie ten pierwszy posiłek spożył nasz Pan z uczniami ustanawiając pamiątkę i zawierając przymierze. Ten pierwszy posiłek nie był głównym posiłkiem paschalnym, dlatego w relacji biblijnej nie ma wzmianki o spożywaniu baranka, jako symbolu Pomazańca Bożego. Baranka zastąpił chleb, ponieważ baranek był zabijany „między dwoma wieczorami", czyli przez cały dzień 14 Awiw, aż do kolejnego wieczora. Kiedy Baranek Boży był sądzony i zabity w tym samym czasie w świątyni zabijano baranki paschalne, które Iszraelici zabierali do domu, by wieczorem spożyć, jako paschę. "Nie będziesz mógł składać ofiary wyjścia (paschalnej), w żadnej miejscowości, którą ci daje Pan, Bóg twój, lecz w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla swego imienia - tam złożysz ofiarę wyjścia (paschalną). Wieczorem o zachodzie słońca, w godzinie wyjścia swego z Egiptu, upieczesz i spożyjesz ją na miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, a rano zawrócisz i pójdziesz do swoich...