Duch Święty
Bez kategorii / 29 lutego 2020

„Czyż nie są oni wszyscy Duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?” -  Hebrajczyków 1:14   Duch Święty to wspólna nazwa dla Duchów posłanych przez Boga i Pomazańca do pomocy dla powołanych do zbawienia. Każdy Duch osobowy, posłany na ziemię jest Posłem czyli aniołem. Poruszyłem już temat o Duchu Świętym 25 CZERWCA 2017, chciałem dodać kilka nowych wątków. Dla przypomnienia wspomnę co znaczy słowo „Ruah,, Język hebrajski na określenie Ducha Bożego, Ducha Świętego używa rzeczownika „Ruah,,. Ruah znaczy po prostu „wiatr”, a w formie czasownikowej – „być lekkim”. Ale jednocześnie, jako rzeczownik jest synonimem słowa „zapach”. Wyraz „ruah” jest także rzeczownikiem dźwiękonaśladowczym. Wymawiany dynamicznie brzmi niczym nadciągający wicher, z hebrajskim „ruah” „nadciągają” ciężkie chmury z błyskawicami, tchnienie. W Nowym Testamencie wyraz ,,Duch(Tchnienie),, przetłumaczone jest z greckiego wyrazu ,Pneuma, którego pierwsze znaczenie ze źródło słowa ,wiatr, . Lecz niech nikt nie myśli, że staram się udowodnić, że Duch Święty, jest ,święty wiatr,. Z powodu że wiatr jest elementem tak niewidzialnym, jak i potężnym, dlatego wyraz ,ruah, i ,pneuma, stopniowo zaczęły przybierać obszerniejsze znaczenie. Duch to: Tchnienie, powiew, delikatny wiatr, wiaterek, dech w nozdrzach lub ustach, energia ożywiająca, a także osoba demona lub anioła. Warren W. Wiersbe Pastor,...

Pokora
Bez kategorii / 9 lutego 2020

Pokora biblijna, to przede wszystkim skromność, będąca przeciwieństwem próżności. Wolna od nierozumnych pretensji, człowiek skromny nie chełpi się własną mądrością. Jako przeciwstawienie pychy, pokora znajduje się na planie o wiele głębszym. Jest ona wyrazem postawy grzesznego stworzenia wobec Boga po Trzykroć Świętego. Człowiek pokorny przyznaje, że wszystko, otrzymał to od Boga ,,Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał”(1Kor4:7Bt) Pokora ma wielką wartość w oczach Boga. W Pismach Greckich „pokora" pochodzi od słów tapeinòo („ukorzyć; uniżyć”) i fren („umysł”). „Pokora” według polskiej definicji słownikowej oznacza „stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; brak zarozumiałości, pychy; (...) potulność, uległość, uniżoność” Pokora należy do właściwości, które można rozwinąć. Przede wszystkim trzeba oczywiście mieć życzenie, żeby się nauczyć pokory. Skłonność w tym kierunku wzmaga się przez częste czytanie Biblii. Dowiadujemy się wtedy na przykład, że „Daje zaś tym większą łaskę: Dlatego mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, pokornym zaś daje łaskę” - Jakuba 4:6 Przykład Iszraela, który doświadczał nędzy w chwilach zbiorowych klęsk czy wygnania. Wszystkie te upokorzenia pozwoliły mu dostrzec całkowitą niemoc człowieka i nędzę grzesznika, który się odłączył od Boga. Wówczas człowiek jest skłonny zwrócić się ku Bogu sercem skruszonym....