„A ponieważ Ja mówię prawdę, nie wierzycie Mi. Któż z was może Mi dowieść grzechu? Jeśli mówię prawdę, dlaczego nie wierzycie Mi? Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; wy dlatego nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście.” – Jana 8:45-47 Świadomość Mistrza Jeszu co do swojej czystości jest zadziwiająca. Jest zupełnie inna od wszystkiego, co znamy z własnego doświadczenia. Każdy wierzący wie, że im bardziej zbliża się do Boga, tym bardziej rozwija świadomość i wrażliwość na własny grzech. Jednak w przypadku Mistrza Jeszu tak nie było. Żył bliżej Boga niż ktokolwiek inny, a mimo to był wolny od poczucia grzechu. Nowe Przymierze opisuje o pokusach, jakie spotkały Pana Jeszu (Łuk roz. 4), ale nigdy nie wspomina o tym, że zgrzeszył. Nie słyszymy, jak wyznaje grzech lub prosi o przebaczenie za popełnione zło, nieprawość, mimo że uczył tego swoich uczniów. Nie było w nim śladu winy towarzyszącej grzesznej naturze zamieszkującej rodzaj ludzki. Pismo święte opisuje postacie wiernych mężów Bożych. Żaden z izraelskich i judejskich bohaterów nie jest wolny od skazy, nawet Dawid, największy król Iszraela, ani Mojżesz, który wybawił swój lud z Egiptu. Nowe Przymierze również opisuje niedociągnięcia apostołów, niemal w każdej księdze, a mimo to nie znajdujemy ani...
,, Któż czystym uczyni skalane (skażone)? Nikt zgoła.” – Hioba 14: 4 ,, A was, którzy byliście umarli w waszych upadkach i grzechach.” – Efezjan 2:1 Dzieje się tak dlatego, że pierwszy człowiek zgrzeszył – i musimy pamiętać, że według Pisma Świętego Adam jest ojcem rodzaju ludzkiego. Z powodu grzechu Adama zabijamy się nawzajem na wojnach, wrzucamy się do więzień, torturujemy się nawzajem, a nawet zabijamy całe narody tylko z powodu wrodzonego w nas grzechu. Co roku wydajemy miliony dolarów na zaspokojenie wszelkich grzesznych pragnień seksualnych – w tym pedofilii – a kolejne miliony wydajemy na narkotyki i inne chemikalia, od których jesteśmy uzależnieni. Nawet najlepsi z nas są świadomi naszych wrodzonych wad moralnych i tego, że robimy rzeczy, których nie chcemy robić. Osądzamy tych, którzy się tak zachowują, i wstydzimy się naszych myśli, słów, które wychodzą z naszych ust, naszych czynów. Niestety, z natury jesteśmy grzesznikami. Zanim sprawdzimy, co mówi na ten temat Biblia, wyjaśnijmy, co oznaczają słowa „pierwszy grzech”. Nie wierzę, że ludzie nie są zdolni do czynienia dobra, że wszyscy jesteśmy z natury źli i zdolni do czynienia tylko zła. Wręcz przeciwnie, wielu ludzi jest obdarzonych szlachetnymi i godnymi podziwu cechami i nawet najbardziej zły człowiek...
W Biblii prawie na każdej stronnicy jest mowa o grzechu. Termin używany w Starym Przymierzu (Testament) zaczerpnięty został na ogół ze stosunków ludzkich: ,,uchybienie”, ,,niegodziwość”, ,,bunt”, ,,niesprawiedliwość”.* Judaizm dorzuca termin ,,dług”. „Grzech” jest najczęściej tłumaczeniem hebrajskiego słowa chattá’t lub greckiego hamartía. W obu językach ich formy czasownikowe (hebr. chatá’; gr. hamartáno) oznaczają „chybić”, czyli nie trafić w cel, nie osiągnąć go, zmylić drogę, zbłądzić.** Przyjrzyjmy się jeszcze jednemu terminowi, który pojawia się w Biblii, to jest słowo: ,, παραπτωμασιν (paraptōmasin) - (Strong 3900). Wyraz ów składa się dwóch części; ,,para”(G3844) – obok, wzdłuż i ,,pipto”(G4098) - upaść. Symbolizuje nam odchylenie, zejście z drogi. W starożytności był używany przez Greków do opisania błędy, pomyłki w osądzie, lub poważnej gafy. ,,Paraptōmasin” w Listu do Rzymian 5: 15-20 zostało użyte kilka razy. Apostoł Paweł opisał nim grzech Adama jako zamierzone odstępstwo od Bożego prawa. Ogólnie rzecz biorąc, grzesznikiem nazywa się tego, ,,który czyni zło w oczach Bożych”, ten zaś, który się sprzeciwia ,,sprawiedliwemu”, uchodzi za ,,niegodziwca”. Pierwszy grzech. Wśród wszystkich opisów Starego Przymierza relacja o upadku człowieka, otwierają dzieje całej ludzkości, zawiera mnóstwo bardzo bogatych w treści pouczeń. Pragnąc zrozumieć, co to jest ,,grzech” należy właśnie ten opis wziąć za punkt wyjścia, mimo...
,,Tu trzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem pagórków, na których rozsiadła się niewiasta, i siedmiu jest królów; pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, będzie mógł krótko tylko pozostać. A bestia, która była, a nie ma jej, ona sama jest ósmym, a jest spośród siedmiu i idzie na zagładę. A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy jeszcze nie objęli królestwa, lecz obejmą władzę jako królowie na jedną godzinę wraz z Bestią. Ci są jednej myśli, i oddadzą moc i władzę swoją Bestii.” - Ks. Obj. 17: 9-13 We współczesnym świecie funkcjonują liczne państwa, które odgrywają rolę mocarstw regionalnych lub globalnych, np.: Rosja, Indie, Chiny, Brazylia. Część państw traci znaczenie, upada lub znika z areny dziejowej, inne rosną w siłę. Przemijanie imperiów jest procesem nieuniknionym, o czym przekonało się imperium Babilońskie, imperium Medo - Perskie, czy imperium Greckie. Po prostu trzeba być świadomym tego, że każde imperium znika ze sceny wydarzeń. Pismo Święte wymienia siedem wielkich mocarstw światowych — potężnych imperiów następujących kolejno po sobie w ciągu tysięcy lat dziejów ludzkości. Tu trzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem pagórków, na których rozsiadła się niewiasta, i siedmiu jest królów; (Obj 17:9) To znaczy, że siedem głów...
A oznajmiam wam, bracia, że ewangelia, którą ja zwiastowałem, nie jest pochodzenia ludzkiego; albowiem nie otrzymałem jej od człowieka, ani mnie jej nie nauczono, lecz otrzymałem ją przez objawienie Jeszu Chrystusa. - Galatów 1:11,12 Ap. Paweł informuje nas, że głoszona przez siebie Ewangelia jest niezależna od, nie jest z pochodzenia ludzkiego, gdyż ap. Paweł otrzymał ją bezpośrednio od Jeszu Chrystusa. Zanim to nastąpiło był gorliwym zwolennikiem ojczystych tradycji. Usłyszeliście bowiem o moim poprzednim postępowaniu w judaizmie, że w nadmiarze prześladowałem zgromadzenie Boże i niszczyłem je, i posuwałem się w judaizmie (dalej niż) wielu rówieśników mojego pokolenia, w większym stopniu będąc gorliwy względem moich ojczystych tradycji.- Galatów 1:13,14 O prawdziwości swego powołania i głoszenia Ewangelii, ap. Paweł jasno deklaruje, że została objawiona bezpośrednio przez Chrystusa. Wyjaśnienie ,,ewangelia, którą ja zwiastowałem”(Gal1:11) Wskazuje na to, że ap. Paweł ma na myśli nauczanie, które jest prawdziwą Ewangelią Chrystusa. Stąd podkreślenie, że Ewangelia ta ,,nie jest pochodzenia ludzkiego”(Gal 1:11) Dlatego trzeba ją wyodrębnić od ludzkich baśni, tradycji, czy filozofii. Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na [własną] korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.- Kolosan 2:8 Nauczanie ap. Pawła nie jest osobistą interpretacją dodaną do...