,,Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz [potrzeba], aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę" - Jana 13: 18 Ta wypowiedź Pana Jeszu występuje po wymyciu nóg swoim uczniom, a następnie instruuje, aby również to samo czynili sobie - stać się pokornym sługą Bożym. (patrz wcześniejsze wersety 13: 15, 16, 17). Pan Jeszu nie do wszystkich uczniów mówił. Pan Jeszu wskazuje, że nie wszyscy uczniowie, z którymi rozmawiał, postępują zgodnie z nauczeniem. Ale zdanie ,wiem,, że tych których wybrałem" wskazuje więcej niż tylko na "wiedzę" lub realizację. Tutaj słowo ,,wie,, pochodzi od greckiego οδδα (oida) co znaczy "poznać, czyli zdobyć wiedzę, rozumieć, postrzegać" według leksykonu. Można to rozpatrywać w dwojaki sposób. Pan Jeszu na pewno ,wie, których wybrał. To nie jest tak, jakby mógł wybrać uczniów i nie zdaje sobie sprawy kim oni są. Słowo „wiedząc", których wybrał, w tym przypadku odnosi się do zdolności postrzegania, Jeszu wybrał ich, ponieważ rozumiał, że były szczere w swoim podejściu do niego. Oni nie mają ukrytych motywów. To oczywiście oznacza, że proces selekcji przez Pana Jeszu nie był arbitralny. To było oparte na sercach jego uczniów. Pan Jeszu po prostu mógł...
Od Adama do góry Synaj. WRÓZNYCH krajach rządy wydają ustawy chroniące święcenie cotygodniowego szabatu lub innego dnia odpoczynku. Osoby, które naruszają ten dzień wykonywaniem jakieś określonej pracy lub otwieraniem sklepu, wymierza się grzywnę. Niekiedy ustawa o dniu odpoczynku ustala pewien dzień, który jest święcony tylko przez najsilniejsze ugrupowanie religijne. Przysparza to trudności, gdyż np; żydzi, adwentyści dnia siódmego święcą sobotę, siódmy dzień tygodnia, katolicy, protestanci święcą niedziele jak cotygodniowy dzień odpoczynku. Ponieważ wszystkie te dni święci się, co tydzień rzekomo z nakazu jednego i tego samego Boga, nasuwa się pytanie: Który dzień jest właściwym dniem odpoczynku? Czy musimy dzisiaj w imię posłuszeństwa wobec Boga święcić cotygodniowy szabat? W pierwszym stuleciu naszej ery rozproszeni Israelici święcili swój cotygodniowy Szabat, (szabas, sabat, sobota (hebr. שַׁבָּת, odpoczynek) od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę. W tym czasie zgromadzali się w synagogach by czytać, objaśniać Pisma i odmawiano modlitwy. Przez święcenie szabatu przestrzegali czwartego przykazania, które brzmi: ,,8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. 9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci JHWH, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani...
Bestia „Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry!” Mateusza 24:15,16 Israel został uprzedzony o nadciągającym zniszczeniu. Tym razem jednak było inaczej. Chrystus zapowiedział karę, ale nie zapowiedział jej końca. Naród izraelski nie może mieć żadnej nadziei na zakończenie kary i powrót do łask u prawdziwego Boga. Israel, który chciałby trwać przy starych wierzeniach nie może tego zrobić bez świątyni a tej nikt nie odważy się zbudować. Mimo że w Palestynie powstało państwo żydowskie nazywane Israele to faktycznie jego władza jest zależna od obecnej potęgi światowej, czyli USA. Israel od czasów powrotu z niewoli babilońskiej jest fikcją państwa prawdziwego, dlatego jest w księdze Objawienia nazwany bestią, której głowami są władcy potęg światowych. Dopiero na tych głowach siedzi Wielka Nierządnica, czyli sekta odstępczych żydów. Państwo żydowskie będzie bestią tak długo aż na jego tronie zasiądzie prawowity władca, czyli Jeszu, Pomazaniec Boży. Obecna władza nie jest prawowita z punktu widzenia Boga. (Ezechiela 21:25-27 (inne przekłady 21:30-32) Już w czasach, gdy Pan nasz Jeszu chodził po ziemi istniała organizacja nazywającą siebie Israelem, a faktycznie będącą jego nieudolną imitacją. Wówczas to królem bestii...