A oznajmiam wam, bracia, że ewangelia, którą ja zwiastowałem, nie jest pochodzenia ludzkiego; albowiem nie otrzymałem jej od człowieka, ani mnie jej nie nauczono, lecz otrzymałem ją przez objawienie Jeszu Chrystusa. - Galatów 1:11,12

Ap. Paweł informuje nas, że głoszona przez siebie Ewangelia jest niezależna od, nie jest z pochodzenia ludzkiego, gdyż ap. Paweł otrzymał ją bezpośrednio od Jeszu Chrystusa. Zanim to nastąpiło był gorliwym zwolennikiem ojczystych tradycji.

Usłyszeliście bowiem o moim poprzednim postępowaniu w judaizmie, że w nadmiarze prześladowałem zgromadzenie Boże i niszczyłem je, i posuwałem się w judaizmie (dalej niż) wielu rówieśników mojego pokolenia, w większym stopniu będąc gorliwy względem moich ojczystych tradycji.- Galatów 1:13,14

O prawdziwości swego powołania i głoszenia Ewangelii, ap. Paweł jasno deklaruje, że została objawiona bezpośrednio przez Chrystusa. Wyjaśnienie ,,ewangelia, którą ja zwiastowałem”(Gal1:11) Wskazuje na to, że ap. Paweł ma na myśli nauczanie, które jest prawdziwą Ewangelią Chrystusa. Stąd podkreślenie, że Ewangelia ta ,,nie jest pochodzenia ludzkiego”(Gal 1:11) Dlatego trzeba ją wyodrębnić od ludzkich baśni, tradycji, czy filozofii.

Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na [własną] korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.- Kolosan 2:8

Nauczanie ap. Pawła nie jest osobistą interpretacją dodaną do Ewangelii, którą głosili Apostołowie. Lecz jest treścią tejże Ewangelii.

Tak więc ap. Paweł jest apostołem i głosicielem Chrystusa Jeszu. Uzasadnieniem jest list do Galatów, co odczytujemy Gal – 1:11 – 2:21; Ewangelia tę, głoszoną potwierdza SP(ST)* Gal -  3: 1 -  4:31; Ewangelia Chrystusa jest Ewangelią wolności – Gal 5:1 -  6: 10.

Jak dowiadujemy się z Dziejów Wysłanników, bardzo mało wiemy o pobycie Apostoła w Damaszku po nawróceniu, to jednak należy przyjąć, że został pouczony o prawdach ewangelicznych i dzięki temu mógł zrozumieć swoje powołanie i posłannictwo. Potwierdzają to słowa Mistrza Jeszu skierowane do Saula(Szawła, Pawła); ,,I rzekł: Kto jesteś, Panie? A On: Ja jestem Jeszu, którego ty prześladujesz; ale powstań i idź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić.”(Dz 9:5,6)

Pan Jeszu jest autorem objawienia danego ap. Pawłowi, przede wszystkim tą rzeczywistością, którą rozwinie; Idź, albowiem mąż ten jest moim naczyniem(narzędziem) wybranym, aby zaniósł imię Moje przed narody(pogan) i królów, i synów Iszraela; Ja sam bowiem pokażę mu, ile musi wycierpieć dla imienia Mego.(Dz 9:15,16)

Saul(Szaweł) prześladował ,,zgromadzenie Chrystusa” ponieważ upatrywała w nim zagrożenie dla religii judaistycznej. W nauce i myśli jego bowiem Prawo(Zakon) spełniało funkcję zbawczą i było mocą prawną do zbawienia. Tym czasem orędzie Dobrej Nowiny podkreślało rolę zbawczą jedynie Jeszu Chrystusa, który sprawia, że Prawo(Zakon) zostało zastąpione(usunięte) ,,Gdy mówi: Nowe, to uznał pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku.” (Heb 8:13)

,, Prawo(zakon) bowiem, zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą.” – Hebrajczyków 10:1

,, Dlatego z uczynków prawa(zakonu) nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez prawo(zakon) jest poznanie grzechu.(…) i to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jeszu Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, i są usprawiedliwieni darmo, z łaski Jego, przez odkupienie w Chrystusie Jeszu,” – Rzymian 3:20-24

Podróż do Jeruszalem spowodowało objawienie, a więc bezpośrednie kierownictwo Boże, a nie tylko rozsądek, która kazała mu przedstawić ewangelię, którą głosił wśród narodów(pogan), na osobności zaś znaczniejszym, aby się czasem nie okazało, że biegnę czy biegłem na próżno.(Gal 2:1) Ap. Paweł nie miał wątpliwości, co do swej działalności, dlatego chciał je usunąć poprzez poddanie się osadowi Apostołów.

,,Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jeruszalem wraz z Barnabą, wziąwszy z sobą także Tytusa; udałem się tam zaś w związku z objawieniem; przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród narodów(pogan), na osobności zaś znaczniejszym, aby się czasem nie okazało, że biegnę czy biegłem na próżno.” – Galatów 2:1

Apostołowie doszli do zdecydowanego przekonania o nautyczności apostolstwa Pawła i jego nauk, gdyż zobaczyli i przekonali się, że właśnie jemu została powierzona ewangelia między nieobrzezanymi, jak Piotrowi między obrzezanymi - bo Ten, który działał w Piotrze w odniesieniu do apostolstwa między obrzezanymi, działał i we mnie w odniesieniu do narodów(pogan) — otóż, gdy poznali okazaną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na dowód wspólnoty, abyśmy poszli do narodów(pogan), a oni do obrzezanych,(Gal 2:7-9)

,, Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął nas - ku chwale Boga.

Mówię bowiem, że Jeszu Chrystus był sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom.

I aby narody(poganie) wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię  wysławiał(wyznawał) między narodami(poganami) i będę śpiewał imieniu twemu.

I znowu mówi: Weselcie się, narody(poganie), z jego ludem.

I znowu: Chwalcie Pana, wszystkie narody(poganie), i niech Go wysławiają wszystkie ludy!” – Dzieje Ap. 15:7-11

Apostoł Piotr nie miał żadnych wątpliwości co do roli i powołania apostoła Pawła. Apostoł Piotr wspomina o ap. Pawle słowami „umiłowany nasz brat Paweł”

A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was; - 2 Piotra 3:15

Apostoł Paweł został ustanowiony, jak wskazał sam Mistrz Jeszu, w ściśle określonym celu,  żeby zwiastował jako ‛apostoł [posłaniec, wysłannik] dla narodów’ (Dz 9:4-6, 15); Paweł dobrze rozumiał ten cel i bardzo dobrze wywiązał się z tego zadania.(Gal 1:15, 16; 2:7, 8; 1Tm 2:7).

Paweł, sługa(niewolnik) Jeszu Chrystusa, powołany na apostoła, odłączony(wyznaczony) do zwiastowania ewangelii Bożej,(…) przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo, abyśmy dla imienia Jego przywiedli do posłuszeństwa wiary wszystkie narody, - Rzymian 1:15

Ap. Paweł w swych listach przestawia głębie nauczania Pana Jeszu w zawartej w ewangelii. Miłość Chrystusa Jeszu i uświecanie zgromadzenia(zboru, kościoła), żeby wyłączyć go z elementów(żywiołów) zła i związać(pojednać) z Bogiem Ojcem. (Gal. 4:1-3)

aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby go stawić sobie zgromadzenie chwalebne, nie mające plamy ani zmarszczki, ani żadnej z tych rzeczy, ale żeby był święty i nieskalany. – Efezjan 5:26,27

Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie naznaczył od łona mojej matki i powołał przez swoją łaskę, żeby objawić mi Syna swego, abym Go zwiastował między narodami(poganami), ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi, - Gal 1:15,16

Syn Boży Jeszu w nauczaniu apostoła Pawła jest centralną postacią, który jest gotowy narażać własne życie dla „dobrej nowiny” oraz w interesie swoich braci. Nawrócony ap. Paweł uczeń Gamaliela, znawcy Praw i jego faryzejskiej interpretacji, także gorliwy jego wykonawca,  uświadomił sobie wielkość i siłę Ewangelii. Podejmuje niesamowity wysiłek, nie kierując się względami ludzkimi stał się jej gorliwym głosicielem tak wśród Judejczyków, jak i narodów(pogan). Rozumiał bowiem, że Pan Jeszu jako Syn Boży przez swą ofiarę odkupił świat, że jest źródłem usprawiedliwienia, łaski i świętości.

Przed każdym więc człowiekiem otwiera się jedyna droga do zbawienia, którą jest ukrzyżowany i zmartwychwstały Syn Boży nasz Władca, Mistrz i Pan Jeszu Chrystus.  

,, Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jeszu. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie zanurzeni, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma Judejczyka ani Hellena(Greka), nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety, gdyż wy wszyscy jedno jesteście w Chrystusie Jeszu. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą - dziedzicami.” – Galatów 3:2

Chwała Pan Jeszu

Stanisław sługa Pan Jeszu

SP(ST)* - Stare Przymierze 

stachsos33@gmail.com