Starszych więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić: Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz chętnie, po Bożemu, nie dla brudnego zysku, lecz z oddaniem, nie – jako władający przydzielonymi wam ludźmi, ale stając się przykładem dla trzódki. A gdy się objawi Arcypasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały. Podobnie młodsi, bądźcie poddani starszym. Wszyscy zaś wobec siebie bądźcie poddani. Przyobleczcie się w pokorę, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną rękę Boga, aby was w swoim czasie wywyższył. Wszelką swoją troskę przerzucając na Niego, gdyż On się o was troszczy. Bądźcie trzeźwi, czuwajcie, bo wasz przeciwnik, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć. Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze, wiedząc, że te same cierpienia są udziałem braci waszych w świecie. A Bóg wszelkiej łaski, ten, który nas powołał do swojej eonowej(wiecznej) chwały w Chrystusie Jeszu, po krótkotrwałych cierpieniach waszych niech uczyni was doskonałymi, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jego jest moc na wieki wieków. Amen! Przez Sylwana, wiernego wam brata, jak sądzę, napisałem krótko, napominając i świadcząc, że to jest prawdziwa łaska Boga, w której trwacie! Pozdrawia was...
Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, i wy uzbrójcie się tą myślą, że kto cierpiał w ciele, zaprzestał grzechu, aby pozostały czas życia w ciele przeżyć już nie dla ludzkich żądz, ale dla woli Boga. Wystarczy bowiem miniony czas kierowania się pragnieniami narodów(pogan) — (życia) w nieokiełznanych wybrykach, żądzach, pijackich orgiach, biesiadach, pijatykach i bałwochwalczych obrzydliwościach. Przy tym dziwią się, że wy razem z nimi nie spieszycie do tego samego zalewu rozwiązłości – i bluźnią wam. Zdadzą oni sprawę temu, który gotów jest sądzić żywych i umarłych. W tym celu bowiem i umarłym głoszona była ewangelia, aby w ciele osądzeni zostali na sposób ludzki, ale w duchu żyli na sposób Boży. Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić. Nade wszystko miejcie gorliwą miłość jedni dla drugich, gdyż miłość zakrywa mnóstwo grzechów. Okazujcie jedni drugim gościnność bez szemrania. Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy zarządcy(szafarze) różnorodnej łaski Bożej. Jeśli kto mówi, niech mówi jak słowo Boże. Jeśli kto usługuje, niech czyni to z mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jeszu Chrystusa. Jego jest chwała i moc na wieki wieków. Amen. Najmilsi! Nie dziwcie się, jakby...
Podobnie wy, żony, bądźcie uległe mężom swoim, aby, jeśli nawet niektórzy nie są posłuszni Słowu, dzięki postępowaniu kobiet, bez słowa zostali pozyskani, obserwując wasze czyste, codzienne życie w bojaźni (Bożej). Ozdobą waszą niech nie będzie to, co zewnętrzne, zaplatanie(uczesanie)włosów, obłożenie się złotem lub strojenie w szaty, lecz ukryty, wewnętrzny człowiek w niezniszczalnej [ozdobie] łagodności i spokoju ducha, który jest cenny w oczach Boga. Albowiem tak niegdyś przyozdabiały się święte niewiasty, pokładające nadzieję w Bogu, uległe swoim mężom; tak Sara posłuszna była Abrahamowi, nazywając go panem. Jej dziećmi stałyście się wy, gdy czynicie dobrze i niczym nie dajecie się zastraszyć. Podobnie mężowie, żyjcie razem (z żonami) zgodnie z poznaniem, jak ze słabszym naczyniem kobiecym, okazując szacunek jako współdziedziczkom (wraz z wami) łaski życia, aby wasze modlitwy nie natrafiły na przeszkodę. A w końcu: Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, braterscy, miłosierni, pokorni; nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie, gdyż na to powołani zostaliście, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. Bo kto chce być zadowolony z życia i oglądać dni dobre, ten niech powstrzyma język swój od złego, a wargi swoje od mowy zdradliwej. Niech się odwróci od złego, a czyni dobro, niech szuka pokoju i dąży do niego. Albowiem...
Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelką obmowę jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie wzrastali dla zbawienia, jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry. Zbliżając się do Niego, do Kamienia Żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego; I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jeszu Chrystusa. Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. Dla was więc, którzy wierzycie, [jest] on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym, kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni. Lecz wy [jesteście] rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości; wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście. Umiłowani, proszę [was], abyście jak obcy i goście(przybysze) powstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy. Postępujcie wśród narodów(pogan) nienagannie, aby ci,...
Piotr, apostoł Jeszu Chrystusa, do wychodźców diaspory(rozproszonych) w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii; według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jeszu Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jeszu Chrystusa, do dziedzictwa niezniszczalnego, niesplamionego i niewiędnącego, które zostało zachowane w niebiosach dla was, którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym. Z tego się radujecie, choć teraz na krótko, jeśli trzeba, zasmuceni [jesteście] z powodu rozmaitych prób; aby doświadczenie waszej wiary, o wiele cenniejszej od zniszczalnego złota, które jednak próbuje się w ogniu, okazało się ku chwale, czci i sławie przy objawieniu Jeszu Chrystusa. Którego kochacie, choć Go nie zobaczyliście, w którego teraz wierzycie, choć Go nie widzicie — i cieszycie się radością niewysłowioną i (pełną) chwały, przyjmując cel waszej wiary — zbawienie dusz. Tego zbawienia poszukiwali i wypatrywali prorocy, którzy zapowiedzieli mającą się wam okazać łaskę, badali oni, na jaką i jakiego [rodzaju] porę wskazywał Duch Chrystusa, który [był] w nich, przepowiadając cierpienia, które [miały przyjść] na Chrystusa i...