I wstał, i udał się stamtąd w granice Judei oraz na drugą stronę Jordanu; i znowu schodziły się tłumy do Niego, a On je znowu nauczał, jak to miał w zwyczaju. Wówczas podeszli do Niego faryzeusze i wystawiając na próbę, zadali pytanie: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?? A On odpowiadając, rzekł im: Co wam nakazał Mojżesz? Oni na to: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić ją. A Jeszu im rzekł: Z powodu zatwardziałości serca waszego napisał wam takie rozporządzenie(przykazanie). Ale od początku stworzenia uczynił ich Bóg mężczyzną i kobietą. Dlatego opuści człowiek ojca swego oraz matkę i połączy się z żoną swoją. I będą ci dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza. A w domu pytali Go uczniowie znowu o to samo. I rzekł im: Ktokolwiek by rozwiódł się z żoną swoją i poślubił inną, popełnia wobec niej cudzołóstwo. A jeśliby sama rozwiodła się z mężem swoim i poślubiła innego, dopuszcza się cudzołóstwa. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. Gdy Jeszu to zobaczył(spostrzegł), oburzył się i rzekł do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie zabraniajcie...
I mówił im: Amen(Zaprawdę) powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, zanim nie ujrzą Królestwo Boga, nadchodzącego w mocy. A po sześciu dniach wziął Jeszu z sobą Piotra i Jakowa, i Jana i wprowadził ich tylko samych na wysoką górę, na osobność, i przemienił się przed nimi. I szaty jego stały się tak lśniąco białe, jak ich żaden farbiarz na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Elija(Eliasz) z Mojżeszem, i rozmawiali z Jeszu. A odezwawszy się Piotr, rzekł do Jeszu: Mistrzu! Dobrze nam tu być; rozbijmy trzy namioty: Tobie jeden i Mojżeszowi jeden, i Elija(Eliaszowi) jeden. Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, bo ogarnął ich lęk. I powstał obłok, osłaniający ich, a z obłoku rozległ się głos: Ten jest Syn mój umiłowany, jego słuchajcie. A nagle, rozejrzawszy się wokoło, już nikogo przy sobie nie widzieli, tylko Jeszu samego. A gdy zstępował z góry, przykazał im, aby nikomu nie opowiadali o tym, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych. Pytali Go też, mówiąc: Cóż to mówią uczeni w Piśmie, że wpierw musi przyjść Eliasz? A On im odrzekł: Eliasz wprawdzie przyjdzie najpierw i...
W tych dniach, gdy znowu było wielkie mnóstwo tłumu, a nie mieli co jeść, przywołał uczniów i rzekł do nich: Żal mi tego tłumu, bo już trzy dni są ze Mną, a nie mają co jeść. A jeśli puszczę ich głodnych do domów, zasłabną(ustaną) w drodze; a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka. I odpowiedzieli mu uczniowie Jego: Skąd tutaj, na pustkowiu wziąć chleb, żeby ich nakarmić? I zapytał ich: Ile macie chlebów? Oni zaś rzekli: Siedem. I polecił tłumowi usiąść na ziemi. I wziąwszy te siedem chlebów, i podziękowawszy, łamał i dawał uczniom swoim, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I pobłogosławił je, polecił i te kłaść przed nimi. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było ich zaś około czterech tysięcy. I odprawił ich. Zaraz też wsiadł do łodzi z uczniami swoimi i przybył w okolice Dalmanuty. I wyszli faryzeusze, i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając Go na próbę, żądali od niego znaku z nieba. I westchnąwszy w tchnieniu swoim rzekł: Czemu to pokolenie żąda znaku? Amen(Zaprawdę) powiadam wam, że temu pokoleniu znak nie będzie dany. I opuścił ich, wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę. A uczniowie...
I zgromadzili się wokół Niego faryzeusze i niektórzy z uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jeruszalem. I zobaczyli, że niektórzy z uczniów Jego jedli chleb nieczystymi rękami, to znaczy nie umytymi - albowiem faryzeusze i wszyscy Judejczycy zachowują tradycj(przekazu, naukę) starszych i nie jedzą, jeśli przedtem nie umyją starannie rąk, i po powrocie z rynku, jeśli się nie umyją, nie jedzą; ponadto wiele innych zwyczajów przyjęli i zachowują je, jak to: obmywanie kielichów(kubków) i dzbanów, i naczyń miedzianych. Zapytywali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji(przekazów, nauk) starszych, ale jedzą chleb nie umytymi rękami? On zaś rzekł im: Dobrze Izajasz(Isaja) prorokował o was, obłudnikach, jak napisano: Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie. Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi. Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie. I mówił im: Znakomicie(Wygodnie, Dobrze, Chytrze) uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować. Albowiem Mojżesz rzekł: Czcij ojca swego i matkę swoją; oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie. Wy zaś mówicie: Jeśliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban, to znaczy: To, co się tobie ode mnie jako pomoc należy, jest darem na ofiarę,...
I wyszedł stamtąd, i udał się w swoje rodzinne strony, i szli za nim uczniowie Jego. A gdy nastał szabat, zaczął nauczać w synagodze, a wielu słuchaczy zdumiewało się i mówiło: Skądże to ma? I co to za mądrość, która jest Mu dana? I te cuda, których dokonują Jego ręce? Czy to nie jest ów cieśla, syn Mariam, i brat Jakow, i Josefa, i Judy, i Szymona? A jego siostry, czyż nie ma ich tutaj u nas? I gorszyli się Nim. A Jeszu rzekł im: Nigdzie prorok nie jest lekceważony, chyba tylko w ojczyźnie swojej i pośród krewnych swoich, i w domu swoim. I nie mógł tam dokonać żadnego cudu, tylko niektórych chorych uzdrowił, wkładając na nich ręce. I dziwił się ich niedowiarstwu. I obchodził okoliczne osiedla, i nauczał. Potem wezwał dwunastu i począł ich wysyłać po dwóch, i dał im moc nad tchnieniami nieczystymi. Polecił im, żeby nie brali na drogę nic prócz laski, ani chleba, ani torby podróżnej, ani pieniędzy w pasie, lecz żeby ubrali sandały i nie ubierali dwóch koszul (sukien). I mówił do nich: Gdziekolwiek wejdziecie do domu, tam pozostańcie, aż do swego odejścia stamtąd. A jeśliby w jakiejś miejscowości nie chciano was przyjąć ani słuchać,...