Jak doszło do tej przyjaźni z Bogiem? Dzięki Abrahamowym uczynkom wiary, jego czynom, które były wyrazem wiary w jedynego żywego i prawdziwego Boga Wszechmocnego. Jeden z naturalnych potomków Abrahama, mieszkaniec Bliskiego Wschodu imieniem Jakub, syn Józefa z Nazaretu, napisał o wierze Abrahama: ,, I tak wypełniło się pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i policzono mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga”. -Jakuba 2: 23 Zanim inny potomek Abrahama powiedział coś o jego wierze, najpierw napisał i wskazał, dlaczego Abraham mógł się podobać Bogu: ,, 6 Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają”. -Hebrajczyków 11: 6
1 Tymoteusza 5: "17 Prezbiterzy, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem. 18 Mówi bowiem Pismo: Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej". W Liście 1 do Tymoteusza 5: 17, 18, wyraźnie wskazano, że dobrowolne dary, czy pieniądze można słusznie asygnować na pomoc dla troszczących się o duchowe dobro innych. Czytamy tam: