„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele (...). Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam, przyjdę znowu i wezmę was do siebie” (Jana 14:2, 3,).

Domem Jeszu Pomazańca były niebiosa. Stamtąd Bóg przysłał go na ziemię. A teraz Jeszu obiecuje apostołom, że mają być zabrani, aby zamieszkać z nim w niebie. Cóż jednak Jeszu Pomazaniec i jego uczniowie mieli robić tam w niebie?

Wiemy, że Bóg wyznaczył Jeszu Pomazańca na Króla w swoim Królestwie. Ale mają mu towarzyszyć jeszcze inne osoby powołane na współwładców. „Zawieram z wami przymierze”, oświadczył Jeszu Chrystus apostołom, „tak jak mój Ojciec zawarł ze mną przymierze, co do królestwa” (Łuk. 22:29). Wśród tych współwładców Chrystusa mieli się znaleźć apostołowie, Paweł i Tymoteusz, i inni wierni, którzy wykazali się głęboką wiarą w Boga, tj. Awraam (Abraham), Izaak i Jakub.(Heb. 11:10, 13, 14, 16) Dlatego Paweł słusznie napisał do Tymoteusza:, „Jeśli dalej będziemy trwali, będziemy też razem królowali” (2 Tym. 2:12). Jeszu Pomazaniec jednoznacznie oznajmił tu apostołom, że zostaną zabrani do nieba i będą tam razem z nim . ,,5 z powodu nadziei [nagrody] odłożonej dla was w niebie. O niej to już przedtem usłyszeliście dzięki głoszeniu prawdy - Ewangelii,,. (Kol 1:5) BT Apostoł Paweł często wspominał o tej cudownej nadziei pierwszym pomazańcowym. Na przykład napisał:, „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jeszu Chrystusa 21 który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. ” (Filipian 3: 20, 21; Rzymian 6: 5)

,,1 Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie. 2 Tak przeto teraz wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz niebieski przybytek, 3 o ile tylko odziani, a nie nadzy będziemy. 4 Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy, pozostając w tym przybytku, bo nie chcielibyśmy go utracić, lecz przywdziać na niego nowe odzienie, aby to, co śmiertelne, wchłonięte zostało przez życie. 5 A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek,, (2 Koryntian 5: 1,  2) BT

Jana 1: 12, 13: „Jednakże tym wszystkim, którzy go [Jeszu] przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, ponieważ wierzyli w jego imię; i narodzili się nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli człowieka, lecz z Boga” Warto zaznaczyć, że w kontekście, Ewangelii Jana rozdział pierwszy w wersecie 11, jest mowa o „własnym ludzie” Jeszu, mianowicie o Judejczykach. Tylu z nich, ilu go przyjęło, gdy przyszedł do nich w I wieku n.e., Stało się dziećmi Bożymi mającymi widoki na życie w niebie,,

Jeszu nasz Pan nie chciał przez to powiedzieć, że tylko apostołowie czy Judejczycy będą z nim panować w jego Królestwie Bożym. Tego zaszczytu dostąpili również ludzie z narodów. Podczas Pięćdziesiątnicy w roku 33 n.e. pierwsi z nich zostali namaszczeni tchnieniem świętym (Dzieje 2: 1-4; 2 Kor. 1:21, 22). Ogłoszono wtedy Boskie postanowienie o zbawieniu. Warunkiem zbawienia i przebywanie w domu Ojca mego jest zanurzenie i wzywanie imienia Pana Jeszu Pomazańca.

Dzieje 4: 12 (10) to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jeszu Chrystusa Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. (11) On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. (12) I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni,,

Dzieje 2: 38 Piotr powiedział do nich: "Okażcie skruchę i niech każdy z was da się zanurzyć w imię Jeszu Pomazańca ku przebaczeniu waszych grzechów, a otrzymacie wspaniałomyślny dar Tchnienia Świętego.

Dzieje, 8: 12 "Gdy jednak uwierzyli Filipowi, który głosił dobrą nowinę o królestwie Bożym i o imieniu Jeszu Pomazańca, dali się zanurzyć zarówno mężczyźni, jak i kobiety."

Dz, 10: 44 Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Tchnienie Święte zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. 45 I zdumieli się wierni pochodzenia judejskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar tchnienia świętego wylany został także na pogan. 46 Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. 47 Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić zanurzenia tym, którzy otrzymali tchnienie święte tak samo jak my?» 48 I rozkazał zanurzyć ich w imię Jeszu Chrystusa.

Musimy również pamiętać o tym, że musimy wytrwać do końca.

Marka 13: 13 "I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego; ale kto wytrwa do końca, będzie zbawiony."

Mateusza 10: 22 "Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony."

Dzieje 21: 13 Wtedy Paweł odpowiedział:, Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jerozolimie dla imienia Pana Jeszu.

Łuk 14:15 “...Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym.”

Łukasza 13:28,29

... ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, (...) Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.

Już dziś możesz zacząć zabiegać o to byś i Ty został tam zaproszony.

Stanisław sługa Pana Jeszu

Zapraszam na stronę www.Jeszu.pl