Ubodzy

2 kwietnia 2018

Najlepszy przykład dał oczywiście sam Syn Boży Jeszu. W Liście 2 do Koryntian 8:9 posłaniec Paweł napisał: „Znacie dzieło miłości Pana naszego Jeszu Chrystusa, który będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście przez ubóstwo jego bogatymi się stali” (Kow). Apostoł Paweł i inni uczniowie poszli za godnym przykładem Pana Jeszu. Paweł mógł powiedzieć o sobie i swoich towarzyszach, że są „jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu, jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko” (2 Kor. 6:10; porównaj z tym List do Filipian 3:7, 8).

A przecież pokarm nie przybliży nas do Boga. Ani nie będziemy ubożsi, gdy przestaniemy jeść, ani też jedząc nie wzrośniemy w znaczenie.” - 1 Koryntian 8: 8

Ubodzy, tak często zapominamy, że w Biblii zajmują bardzo znaczne miejsce. Ale ,ubóstwo, o którym mówi Biblia, nie oznacza jedynie pewnej sytuacji ekonomicznej lub socjalnej ale chodzi o postawę wewnętrzną, postawę duchową.  

Stare Przymierze(Testament)

Przywódcy Iszraela widzieli w nim najgorsze zło, jakie mogło spaść na człowieka. Był to stan zasługujący na pogardę, pojmowali oni jako zapłatę Bożą. To prawda, że przywódcy Iszraela wiedzą o istnieniu uczciwych ubogich lecz stwierdzają, iż ubóstwo jest bardzo często następstwem opieszałości i nie porządku.(Prz 19: 22)

Więcej wart biedak, co żyje uczciwie, niż bogacz o drogach krętych.” - Przysłów 28: 6

Wielu ubogich uznać należy za ofiarę losu albo niesprawiedliwości ludzkiej, do takich należą przeciętni ludzie niczym się nie wyróżniający.(przeczytaj Joba 24: 12) Ale myli się ten który twierdzi "Ratunku!" - a Bóg nie słyszy wołania"

Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Iszraela i z powodu czterech nie odwrócę tego [wyroku], gdyż sprzedają za srebro sprawiedliwego, a ubogiego za parę sandałów;  w prochu ziemi depcą głowy biednych i ubogich kierują na bezdroża; ojciec i syn chodzą do tej samej dziewczyny, aby znieważać święte imię moje. Na płaszczach zastawnych wylegują się przy każdym ołtarzu i wino wymuszone grzywną piją w domu swego Boga.” - Amosa 2: 6-9

Prorocy słowa Bożego piętnują bez ustanku "gwałty i  rozboje" (Ez 22:29), bezwstydne oszustwa w handlu(Am 8:5), pozbawienie maluczkich ziemii(Jer 34: 8-22), nadużywanie władzy i deptanie sprawiedliwości(Am 5:7; Iz 10:1)itp.

Jednym z celów posłannictwa Mesjasza będzie wzięcie obronę praw nędzarzy i ubogich, co jest zgodne z wolą Boga JHWH i pod względem prawa Mojżeszowego.(Wj 20: 15; 22:12-26)

Nie pozwolisz wydać przewrotnego wyroku na ubogiego, który się zwraca do ciebie w swym procesie. Oddalisz sprawę kłamliwą i nie wydasz wyroku śmierci na niewinnego i sprawiedliwego, bo Ja nie uniewinnię nieprawego.  Nie będziesz przyjmował podarków, ponieważ podarki zaślepiają dobrze widzących i są zgubą spraw słusznych. Nie będziesz uciskał cudzoziemców, gdyż znacie życie cudzoziemców, bo sami byliście cudzoziemcami w Egipcie.” - Wyjścia 23: 6-9

Psalmy zawierają skargi nie tylko ubogich, lecz także modlitwy prześladowanych, uciskanych, nieszczęśliwych. Ale wszyscy ci tworzą wspólną wielką rodzinę ubogich, nie kiedy ludzie ci wyrażają w sposób gwałtowny swoje tęsknoty za lepszym jutrem, za takimi czasami, które ukazywałyby sytuację wręcz odmienną.

Niechaj zło spadnie na moich przeciwników i przez wzgląd na Twą wierność zniwecz ich!” - Psalm 54: 7

Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego». Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego. Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. «Niech serca ich żyją na wieki». Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie, bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami.” - Psalm 22: 25-29

W miarę rozpatrywania dowodów miłości JHWH Boga, Iszraelici mogli utwierdzić się w przekonaniu, iż dla wszystkich ludzi na ziemi jest On kochającym Ojcem.

Nowe Przymierze(Testament)

Rozpoczynając swe kazanie na Górze od błogosławieństwa ubogich Pan Jeszu pragnie ukazać w nich uprzywilejowanych dziedziców  Królestwa, które On głosi.(Mat 5:3; Łuk 6: 20)

Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują? - Jakuba 2: 5

Pan nasz Jeszu ukazuje się więc jako Mesjasz ubogich, posłany przez namaszczenie do głoszenia ubogim Dobrej Nowiny.(Łuk 4:18)

Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę;  aby obwieszczać rok łaski Pańskiej, i dzień pomsty naszego Boga; aby pocieszać wszystkich zasmuconych,” - Izajasza 61:1,2

niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się EwangelięA błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi».” - Mateusza 11: 5

W rzeczywistości bowiem przede wszystkim ubodzy przychodzili do Pana Jeszu. Mesjasz ubogich jest zresztą sam ubogi.(Mat 11: 25; J 7:48)

Jeszu mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne - gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć» - Mateusza 8: 20

Jeżeli już w Starym Testamencie ludzie szczególnie wierzący sprowadzali prawdziwe ubóstwo do pewnej postawy duchowej, to jest rzeczą zupełnie naturalną. Pan Jeszu właśnie ten przejaw ubóstwa uwydatnia w Ew. Mateusza 5: 3 ,,Szczęśliwi ubodzy w duchu, gdyż ich jest Królestwo Niebios” . Ale Pan Jeszu przestrzega swych uczniów aby uważali na dobra doczesne (bez względu na to, czy się je posiada czy nie) po to, by można było pragnąć i otrzymywać prawdziwe bogactwa. Gdy człowiek opływa w dostatki materialne, powstaje wielkie niebezpieczeństwo, że będzie trwał w złudzeniach co do swych potrzeb duchowych.(Mat 6: 24,33; 13: 22)

Ty bowiem mówisz: "Jestem bogaty", i "wzbogaciłem się", i "niczego mi nie potrzeba", a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny i ślepy, i nagi. - Objawienie 3: 17

Pragnąć jednak ukazać prawdziwe oblicze ,,ubogich duchem", należy pamiętać, że ludzie ci mieli pełną świadomość swojego ubóstwa i że odczuwali ustawicznie potrzebę Bożej pomocy. Nie manifestując w najmniejszym stopniu złudnej, typowej dla faryzeuszy, samowystarczalność człowieka polegającej całkowicie na swym bogactwie i sprawiedliwości.

Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść:  «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: "Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam".  Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: "Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!"  Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». - Łukasza 18: 9-14

Podobnie jak ubodzy z własnej woli, tak też ci, których ubóstwo jest ciężarem złożonym na barki człowieka wskutek pewnego zbiegu okoliczności lub z powodu prześladowań, ci również są błogosławieni w Królestwie o ile są świadomi z poddaniem się woli Bożej.(Mk 12: 41-44; Mat 4: 4)

Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwającą” - Hebrajczyków 10: 34

Mimo to nędza materialna stwarza sytuacje nieludzkie i ewangelie domagają się sprawiedliwości społecznej. Bogaci posiadają tu na ziemi bardzo wielki obowiązek względem ubogich.(patrz Jakuba 5: 1-5)

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać.” - Mateusza 23:23

Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana Zastępów. Żyliście beztrosko na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi” - Jakuba 5: 4

Dbanie o ubogich a przede wszystkim o ubogich braci i sióstr jest wyrazem naszej miłości do Pana Jeszu. Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata i widział, że brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak może trwać w nim miłość Boga? -  Jana 3: 17

,,Lecz On mu odparł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych»" - Mateusza 4: 4

Szatan chciał wypróbować Pana Jeszu Pomazańca Bożego kusząc Go, by udowodnił, że jest rzeczywiście Synem Bożym. Kuszenie do tego, by Pan Jeszu w cudowny sposób jeden z tych kamieni, których jest na pustyni, zamienił na chleb potrzebny do zaspokajania głodu, nawiązał do wielu sytuacji z podróży do Ziemi Obiecanej, kiedy to naród Iszraela narzekał na brak żywości i kiedy Bóg JHWH karmił go w cudowny sposób np: zsyłając mannę na ziemię. Pan Jeszu oparł się pokusie i nie dokonał cudu na własny użytek, szatanowi zaś odpowiedział słowami  z Pp 8: 3 i w tym wyraził swą bezgraniczną ufność do Boga, który się Nim opiekuje i nawet w trudnej sytuacji nie pozwoli zginąć.   

 

Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę. Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmów mi - proszę - nim umrę: Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty nie stał się niewiernym, nie rzekł: «A któż jest Pan?» lub z biedy nie począł kraść i imię mego Boga znieważać. - Przysłów 30: 7-9

 

Stanisław sługa Pana Jeszu


 

Udostępnij

Brak komentarzy

Dodaj komentarz