Czym jest człowiek

15 kwietnia 2018

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz? -  Psalm 8: 4

Jaką ważną istotą jest człowiek, ze Stwórca wszechrzeczy był tak dalece zainteresowany jego dobrem, iż tak obficie poczynił przygotowania do pojednania jego nawet przez ofiarę swojego Syna?

A kim jest człowiek, abyś go cenił i zwracał ku niemu swe serce? - Joba 7: 17

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jedynego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. - Jana 3: 16

Słowo Boże nie bawi się w przypuszczenia, ale właściwie, jako głos Boskiego objawienia, wypowiada się z powagą i stanowczością objaśniając początek, teraźniejszość i przyszłość człowieka. Pogląd biblijny jest jedynie słusznym poglądem i dlatego jest prawdziwie naukowym w tym przedmiocie. Ale Słowo Boże nie pochlebia dumie człowieka; nie czyni z człowieka istoty, której swój rozwój sama sobie zawdzięcza, ani też nie przypisuje tego rozwoju bożkowi natury, która nie jest Bogiem.

Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał?» - mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te [gwiazdy]? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli. - Izajasza 40: 25

Słowo Boże w odniesieniu do człowieka oddaje całą chwałę Bogu. Człowiek natomiast został stworzony na obraz Boży. Człowiek popadł w grzech i w wszystkie następstwa grzechu, fizyczne i moralne. Bóg objawiając swe miłosierdzie i wspaniałomyślność względem człowieka, postanowił odkupić, przez pośrednictwo Odkupiciela.

W czasach głoszenia ewangelii Bóg wybiera ludzi ze wszystkich narodów(Łuk 4: 19) i przygotowuje do nowego, nadnaturalnego stanu; do poziomu duchowego, ale także byśmy stali się mu podobni przez naśladownie Pana naszego Jeszu  (Jana 3: 3-6) Słowa z Biblii ludzie stosują do całej ludzkości i owe świadectwa  Pisma Świętego, zwłaszcza Nowego Przymierza(Testamentu), ale te słowa odnoszą się tylko do powołanych. Posłaniec Paweł pisał:

Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia.” - Rzymian 8: 10

,,o tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu" -  Piotra 2: 21,22

Użyte słowa „podlega śmierci” i „życie” użyte są tu we względnym znaczeniu, o tych, którzy będąc „na skutek usprawiedliwienia przez wiarę, przy pomocy łaski Bożej, są poczytani, jako uwolnieni od wyroku śmierci, aby mogli ofiarować samego siebie, uważając te ciała martwe o ile odnosi się to do spraw i korzyści ziemskich.  

Uważając się już nie za cielesnych, jesteśmy „nowym stworzeniem” spłodzeni do nowej natury dzięki obietnicy Boga Ojca i Pana naszego Jeszu.

W odpowiedzi rzekł do niego Jeszu: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego»(…) Jeszu odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego - Jana 3: 1-7

Usprawiedliwieni i wierni powołani uważamy się za tych, którzy otrzymali nowego ducha, życiodajnego przez wiarę, zanurzenie, oddanie w imię Jeszu Pomazańca i przez posłuszeństwo swemu Mistrzowi.

Odnosząc się do powołanych w Panu, posłaniec Paweł pisze:

Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. - 2 Koryntian 4: 7

Podobnie możemy rozważać dziesiątki innych świadectw z Nowego Przymierza(Testamentu), które nie stosuje się do ogółu ludzkości, lecz tylko do powołanych przez Tchnienie Święte.

W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski". -  Efezjan 1: 7

Apostołowie rozpoczynając swoje listy. Listy te nie są adresowane do ogółu ludzkości, jako to wielu ludzi przypuszcza, ale są do powołanych do ,świętych' do wiernych braci Chrystusa(Efez 1: 4, 5)

 Wszyscy bowiem dla Niego żyją

A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba.  Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».” - Łukasza 20: 37,38

Pan Jeszu podaje, że to samo w sobie jest dowodem, iż umarli zmartwychwstaną, ponieważ Bóg na pewno nie odnosiłby się w ten sposób do istot na zawsze i zupełnie wykreślonych z istnienia. Pan Jeszu wykazuje, że ci których ludzie nazywają umarłymi dla Boga są ,wszyscy bowiem dla Niego żyją'  z punktu widzenia Boskiego wszyscy oni „śpią”.

Duch/ dusze w ręku Boga

Wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia; a inni, którzy źle czynili, by powstać na sąd.” -  Jana 5:29

A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.” - Hebrajczyków 9:27,28

Ci, którzy są Jego własnością - czyli słudzy pomazańcowi - nie będą podlegali sądowi po śmierci, ale dostąpią osądzenia za życia, a po zmartwychwstaniu odbiorą swoją nagrodę za wierność i zostaje nam przypisana na podstawie okazanej wiary w Zbawiciela, którym jest nasz Pan Jeszu.

,,Wtedy powiedział Jeszu do Judejczyków, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami- Jana 8: 31

Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka.” - Mądrości 3:1

Pan nasz i Zbawiciel Jeszu umierając powierza swoje tchnienie (ducha) pod opiekę Bogu.

Wtedy Jeszu zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam tchnienie moje. Po tych słowach wypuścił dech.” -  Łukasza 23:46

Po wniebowstąpieniu prośbę tę słudzy pomazańcowi zaczęli zanosić do Syna Bożego:

Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: ‘Panie Jeszu, przyjmij tchnienie moje!” -  Dzieje 7:59

 Sługa pomazańcowy umiera to pragnie, by znaleźć się pod ochroną Jeszu Pomazańca Bożego. Wówczas nic nie jest mu straszne, niczego nie musi się obawiać, gdyż nie spotka go nic złego. Paweł był przekonany, że po śmierci znajdzie się przy Chrystusie.

Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Pomazańca i będą z Nim królować tysiąc lat.” - Objawienie 20:6

Ponieważ wszyscy grzeszymy, więc wszyscy też umieramy (Rzymian 6:23). Nie wszyscy jednak będą mieli swój udział w drugiej śmierci, a to ona jest tą prawdziwą, której powinniśmy się bać.

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w Gehennie.” -  Mateusza 10:28

 

Stanisław sługa Pana Jeszu


 

Udostępnij

Brak komentarzy

Dodaj komentarz