Imię naszego Pana. Apostołowie byli wiernymi uczniami Pana, nie pozwolili na przekręcanie słów w listach pisanych pod natchnieniem bożym(2 Piotra 3: 16). Oni brali odpowiedzialność za głoszenie i nauczanie dobrej nowiny i imieniu Pana(Jakuba 3: 1). Byli Israelitami z Galilei i jak z pism dowiadujemy się to wzywali imię naszego Pana Jeszu, bo takie imię zostało objawione z góry (Mateusz 1: 20, 21 Rzymian 10: 9-12). Wrogowie imienia Pana naszego będą się troić i dwoić, aby imię Boga Ojca nadane swemu Synowi nie przebiło się. Światło przyszyło na świat, ale ludzie woleli ciemność. Jana 1: 11 ,,Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. 12 Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego. Swoi Go nie przyjęli." Dziś sami Żydzi, gdy napotykają w księgach proroczych ,Jeszu'a, to pomijają słowa zapisane (heb. ישוע), Dlaczego? Dlatego aby nie utożsamiać z Mesjaszem, którego przybili do drzewa. W I wieku tych, co przyjęli naszego Pana Jeszu za Zbawiciela i Pomazańca Bożego to tak naprawdę była garstka ludzi z porównaniu z całym narodem Israelskim i dookoła z poganami. Dziś jest podobna sytuacja to garstka powołanych przez Boga Ojca głosi imię Pana dane od Boga...
Bez względu na to, kim on był, wszyscy musimy przyznać słuszność pisarzowi, który dwadzieścia wieków temu oświadczył: ,,Boga nikt nigdy nie widział,,Jana 1: 18 Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony (jedynak) Syn, który jest w łonie Ojca, On (Go) objawił. Przekład /interlinearny/. Boga nikt nigdy nie widział, a jednak ten człowiek wierzył w Boga. Dlaczego wierzył i dlaczego mógł wierzyć? Z powyższej wypowiedzi wynika, że Bóg jest dla człowieka niewidzialny. Czego to dowodzi? Człowiek, który twierdzi, że wierzy w tylko w to co widzi (lub mniema, że widzi), uważa, iż sama niewidzialność Boga oznacza, że Bóg nie istnieje. Takie rozumowanie posiadali rzymscy czy greccy bałwochwalcy I wieku nasze ery. Ci Rzymianie i Grecy wielbili licznych bogów oddając tym mitycznym bóstwom względną część za pośrednictwem bożków wyrabianych z różnych materiałów. Gdy się pojawili wyznawcy tak zwanej ''sekty Nazarejczyków'', (Dz Ap 24:5) którzy wielbili Boga Ojca, Stwórcę Nieba i Ziemi bez korzystania z uczynionych przez człowieka bożków lub świątyń, wówczas rzymscy i greccy bałwochwalcy nazywali ich ateistami, bezbożnikami. Nie mogący zobaczyć Boga tej ''sekty Nazarejczyków'' bałwochwalcy nie mogli uwierzyć, że On naprawdę istnieje i że ta ''sekta'' ma Boga żywego. Rozpowszechniony wśród Rzymian i Greków kult mitycznych bóstw dawno przeminął, a piękne...