Między wieloma tytułami, stosowanymi do naszego Pana jest ten, który On sam często używał, to jest: „Syn Człowieczy”. Wyrażenie hebrajskie i aramejskie ,,syn człowieczy" - ,,ben'-adam, ben'-enas,, jest bardzo często synonimem słowa ,'człowiek - syn ludzkości, dziecko ludzkie'. Można zauważyć, że ten tytuł, który On stosuje do siebie odnosi się nie tylko do życia ziemskiego, ale do obecnego stanu w Chwale.

„Syn Człowieczy” wyrażenie Pisma Świętego jest w tym względzie zupełnie jasne, że uniżenie się naszego Pana przez przyjęcie natury ludzkiej nie miało być nieskończone, lecz jedynie, by wykupić rodzaj ludzki i zapłacić dług, to jest nałożoną na człowieka karę, a tym samym, by dowieść posłuszeństwa ku Ojcu, za co też został, 'wielce Wywyższony' , nie tylko do chwały którą miał u Ojca przed założeniem świata, lecz do chwały, wyższej ponad aniołami(posłami), trony, moce i imię.

Poniżej podaję kilka przykładów użycia tego tytułu przez naszego Pana Jeszu:

„Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.(…)A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.”- Mat 24:27,37

„Wyśle Syn Człowieczy Posłów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszelkie zgorszenie i czyniących nieprawości.” - Mat 13:41

„Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy posłowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.”-Mat 25:31

„Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi».”-Mark 8:38

„A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem?”-Jana 6:62

„A nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego.”- Jana 3:13

Pisma te wykazują „Syna Człowieczego", jako Pana Chwały i Pomazańca, Człowieka, Zbawiciela Jeszu, który wydał samego siebie. Zanim stał się człowiekiem i zstąpił z nieba był Logos.(Mat 1:21;J:1:1; Dz 4:12)

Judejczycy prawdopodobnie nie rozumieli kim jest „Syn Człowieczy”, jako syn ludzki, który otrzymał ciało od ziemskich rodziców, a jedynie jako organizm, że życie otrzymał od Boga Ojca . Wskazuje to fakt, że Judejczycy mówili: „Na to tłum Mu odpowiedział: «Myśmy się dowiedzieli z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jakżeż Ty możesz mówić, że potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego? Któż to jest ten Syn Człowieczy?»”-Jana 12:34

Judejczycy zapewne porównywali wyrażenie „Syn Człowieczy” z nadzieją przyjścia Mesjasza- Króla, którego panowanie będzie bez końca, bez wątpienia w znacznej mierze opierali swoje nadzieje na pismach Daniela 7 rozdziału. Chcąc przedstawić w sposób konkretny, następstwa imperiów ziemskich, które będą upadać jedno po drugim, robiąc miejsca dla Królestwa Bożego, z ks. Daniela 7 rozdział posługuje się niezwykłą scenerią.

Imperia są przedstawione w postaci Bestii wychodzącej z morza. Są pozbawione wszelkiej mocy, Gdy stają przed trybunałem Boga, stają przed Starodawnym, Przedwiecznym'. W tym momencie przybywa na(lub, w) obłokach niebiańskich ktoś, „jakby Syn Człowieczy” zbliża się do trybunału Boga i otrzymuje od Niego, „Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki.” (Dan 7:13,14) Syn Człowieczy i Bestie stoją sobie naprzeciw;

 „Dziesięć zaś rogów
z tego królestwa powstanie dziesięciu królów,
po nich zaś inny powstanie,
odmienny od poprzednich*,
i obali trzech królów.
Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu
i wytracał świętych Najwyższego,
będzie zamierzał zmienić
czasy i Prawo,
a [święci] będą wydani w jego ręce
aż do czasu, czasów i połowy czasu.
Wtedy odbędzie się sąd i odbiorą mu władzę,
by go zniszczyć i zniweczyć doszczętnie.
A panowanie i władzę,
i wielkość królestw
pod całym niebem
otrzyma lud święty Najwyższego.
Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem;
będą Mu służyły wszystkie moce
i będą Mu uległe”- Dan 7:24-29

Mógł żyć wiecznie. Bez jego zgody nikt nie zdołałby pozbawić go życia, co wynika z jego słów: „Nikt mi jej [duszy, czyli życia] nie zabiera, lecz ja daję ją sam z siebie” (Jana 10:18).

A zatem Pan Jeszu dobrowolnie oddał swoje życie, „żeby przez swą śmierć unicestwić tego, który ma środki do powodowania śmierci, to jest Diabła, i żeby oswobodzić wszystkich, którzy wskutek strachu przed śmiercią przez całe życie podlegali niewoli” (Hebrajczyków 2:14, 15). Ofiarna miłość Pana Jeszu uwidoczniła się także w rodzaju śmierci, którą zgodził się ponieść. Był w pełni świadomy, jak bardzo będzie cierpiał i w jaki sposób umrze (Mateusza 17:22; 20:17-19).

Pamiątka przypomina nam również o największym w całych dziejach dowodzie miłości, danym przez naszego niebiańskiego Ojca. Będąc świadkiem „głośnych krzyków i łez” Pan Jeszu w ogrodzie Getsemani, bestialskiego smagania go biczem, okrutnego zawieszenia na krzyżu i powolnej śmierci w męczarniach, jakże musiał cierpieć Ten, który „jest bardzo tkliwy w uczuciach i miłosierny [współczujący]” (Jakuba 5:11; Hebrajczyków 5:7; Jana 3:16; 1 Jana 4:7, 8). Do dzisiaj na samą myśl o tej kaźni wielu ludzi odczuwa głęboki smutek, choć minęło już tyle wieków.

Jakże ogromną cenę zapłacili Bóg Ojciec i Jeszu Pomazaniec za nas, grzeszników! (Rzymian 3:23). Codziennie zmagamy się z naszą upadłą naturą. Jednak na podstawie wiary w Pan Jeszu i ofiarę okupu, możemy błagać Boga o przebaczenie (1 Jana 2:1, 2). Umożliwia nam to przystępowanie do Niego ze swobodą mowy i czystym sumieniem (Hebrajczyków 4:14-16; 9:13, 14). Co więcej, pozwala cieszyć się perspektywą życia wiecznego (Jana 17: 3; Objawienie?21:3, 4). Te i różne inne błogosławieństwa otwarły się przed nami dzięki niedoścignionemu aktowi poświęcenia - ofiarnej śmierci Pana Jeszu.

W Ewangelii Jana mówiących o Synu Człowieczym znajdujemy cechę szczególną, jak Syn Człowieczy, Syn Boży będzie wykonywał w dniu ostatecznym władzę sędziego.

„Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym.

Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym.

Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego:

a ci, którzy pełnili dobre czyny” - Jana 5:26-29

Od początku do końca, Pan Jeszu jest ten sam, niezrównany i prosty, nieskończenie srogi, nieskończenie łagodny, sprawiedliwy. Nie dał okazji by można Mu coś zarzucić. Podobnie jak w mowie tak i jest w uczynkach; jasny, stanowczy, spokojny. ,,Mówią, że wzniosłość jest przymiotem boskości", Jakie imię damy temu, którego charakter był połączony ze wszystkimi wzniosłymi elementami?

„Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Iszraela!»

Odparł mu Jeszu: «Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to».

Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego».- Jana 1:49-51

Aniołowie(posłowie) będą wstępować do nieba i zstępujących na Niego, to uchwalebnienie końcowe ukaże również niebiańskie pochodzenie Pana Jeszu

 „A nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego.” - Jana 3:13

W Pismach Apostolskich, z wyjątkiem kilku fragmentów, symbol Syna Człowieczego występuje bardzo rzadko. Szczepan widzi Pana Jeszu, jako Syna Człowieczego w chwale po prawicy Boga. Podobnie widzi Go w Objawieniu apostoł Jan ,,I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił;
a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników,
i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego,
obleczonego [w szatę] do stóp
i przepasanego na piersiach złotym pasem.
Głowa Jego i włosy - białe jak biała wełna, jak śnieg,
a oczy Jego jak płomień ognia.
Stopy Jego podobne do drogocennego metalu,
jak gdyby w piecu rozżarzonego,
a głos Jego jak głos wielu wód.
W prawej swej ręce miał siedem gwiazd
i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry.
A Jego wygląd - jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy.” - Obj 1:12-16 bt (Ob 14:14)

Być może apostoł Paweł nawiązuje również do Syna Człowieczego w listu do Hebrajczyków którego widzi w Panu Jeszu ,,Człowieka”, poniżonego przed wejściem do Chwały, ,,Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy. Ktoś to na pewnym miejscu stwierdził uroczyście, mówiąc: Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego; mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Wszystko poddałeś pod jego stopy. Ponieważ zaś poddał Mu wszystko, nic nie zostawił nie poddanego Jemu. Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane.  Widzimy natomiast Jeszu, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci.”(Heb 2:5-9)

Tak więc, gdy się ukaże w dniu ostatecznym, my nie będziemy zdziwieni stwierdzając, żeśmy Go już spotkali, ukrytego, tajemniczego w najmniejszym spośród Jego braci.

„Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy posłowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.

I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.

Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.

Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!"- Mateusza 25:31-34

Stanisław sługa Pana Jeszu

*odmienny -  wiemy dziś, że jest to Bestia,  Bestia to sztuczne państwo Izrael. od 1948 r zwana Izraelem.

"I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze." - Objawienie 13:1