Ewangelia wg apostoła Jana 3:16 ,,Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jedynego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jedynego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu,,
Ale jak było możliwe, że jeden człowiek, Jeszu Pomazaniec, odkupił przez swą śmierć cały świat ludzki? (1 Tym 2: 6) Dlaczego nie jest wymagana osobna ofiara okupu za każdego członka rodziny ludzkiej? Wszystko to trzeba zawdzięczać łasce Bożej i jego mądrości, objaśnia nam to krótko apostoł Paweł w liście do Rzymian 5: 12, 15-19
,,Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli(...) Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jeszu Chrystusa. I nie tak samo ma się rzecz z tym darem jak i ze [skutkiem grzechu, spowodowanym przez] jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów. Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć za królowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego - Jeszu Chrystusa."
Bo wykroczenie pociągnęło ze sobą potępienie, lecz dar pociągnął za sobą usprawiedliwienie z wielu wykroczeń. Bo jeśli przez wykroczenie jednego człowieka [Adama] śmierć królowała przez tego jednego, to tym bardziej ci, którzy dostępują łaski i daru sprawiedliwości, królują w życiu przez jednego, Jeszu Chrystusa. A zatem jak wskutek jednego wykroczenia [Adama] następstwem dla ludzi wszelkiego rodzaju było potępienie, tak też wskutek jednego aktu usprawiedliwienia [przez Jeszu Pomazańca] wielu będzie ustanowionych sprawiedliwymi.
Jeden człowiek, Jeszu Pomazaniec, równoważy jednego człowieka, Adama. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz , choć jako człowiek był ,mało co mniejszym od aniołów‘ (1 Mojż 1: 26-28, 2:7), (Psalm 8: 6), (Heb 2: 6,7).
Pan Jeszu urodził się człowiekiem bez grzechu, mimo że jego matka odziedziczyła grzech i była z plemienia Judy, Mariam. Ojcem Jeszu nie był cieśla Josef , gdyż Mariam urodziła Jeszu jeszcze w stanie dziewiczym. Był to cud, gdyż Ojcem Jeszu był Bóg. Jeszu został poczęty w łonie za sprawą świętego Tchnienia Bożego, jak to oznajmił anioł Gabriel . (Łuk 1: 26-37)
Pan Jeszu był w niebie duchowym Synem Boga, ,,Jednorodzony Synem‘‘ Boga Ojca. Aby ten Jedyny syn mógł narodzić się jako stworzenie ludzkie, Bóg Wszechwładca przerwał jego bytowanie w niebie i przeniósł Jego życie z nieba do łona Mariam.
Ten niebiański Syn, który jest nazwany ,,Logos,, czyli ,,Słowo" - Mądrość wyrażona w słowie - rozwijał się przez dziewięć miesięcy w łonie dziewiczej matki jako dziecko ludzkie, nie dziedzicząc grzechu i śmierci po pierwszym ziemskim ojcu Mariam, Adamie. Bóg jest niebiańskim Ojcem Pana naszego Jeszu Pomazańca. Dlatego apostoł Jan pisze: ,,A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jedynak otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy,,. (Jana 1: 14)
Musimy zwrócić uwagę na to że, apostoł Jan, ani żaden inny pisarz Biblii nie nazywa Jeszu Chrystusa ,,Bogiem-człowiekiem ,,stał się ciałem, to znaczy został człowiekiem". Był on człowiekiem w pełnym znaczeniu tego słowa. Pan nasz Jeszu urodził się jako Pomazaniec, Zbawiciel, ,,(...) Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jeszu, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów ,,imię Jeszu znaczy Zbawiciel".
Ewangelia wg Łukasz 2: 25-38 ,,A żył w Jeruszalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Iszraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jeszu, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Iszraela. ... Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruszalem."
Doskonała sprawiedliwość Boga Ojca wymagała, że odpłata powinna odpowiadać stracie. Człowiek Adam zgrzeszył i wskutek tego utracił dla swego potomstwa widoki na życie wieczne. Dla tego Jeszu człowiek Pomazaniec stanowił odpowiednik bezgrzesznego Adama. Stosownie do tego wymagania Boskiej sprawiedliwości Jeszu nie mógł być niczym więcej, jak tylko człowiekiem. W liście Pawła do Tymoteusza czytamy:
,,Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jeszu, który wydał siebie samego na okup* za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie," (1 Tym 2:5,6)****
Gdy Adam zgrzeszył i został skazany na śmierć, jego ród, czyli jego potomkowie – mówiąc obrazowo – tkwili jeszcze nie urodzeni w jego lędźwiach i wobec tego w nim wszyscy urodzili się w stanie umierania. Na zasadzie naturalnego dziedziczenia wszyscy urodzili się w tym stanie. Umierali dlatego, że na nieszczęście wywodzą swój ród od grzesznego Adama. Kiedy Jeszu Pomazaniec umarł niewinnie jako bez grzechu ofiara człowiecza, miał w swych lędźwiach jeszcze nie urodzony ród, czyli potomstwo, i ten domniemany ród ludzki umarł razem z nim. Umarł jako, który nie założył własnej rodziny. Przez to, że Jeszu Pomazaniec umarł jako bezdzietny mężczyzna, jego nienarodzone potomstwo ludzkie równoważyło cały ród, który do dnia dzisiejszego przyszedł na świat z Adama. W ten sposób Bóg Wszechwładny dostarczył w osobie swego Syna Jeszu Chrystusa ,,odpowiedni okup”.
Przez złożenie okupu za potomstwo Adama i Ewy Jeszu Pomazaniec okupił potomków Adama jako swoich własnych. Okupił On, czyli odkupił** nie tylko swoich naśladowców, którzy zostali jego współdziedzicami niebiańskiego Królestwa, lecz także wszystkich innych członków rodzaju ludzkiego. Stał się ich Panem!** (Obj 1: 5,6; 5: 9,10)
„Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet kto zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jeszu Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko nasze, lecz również za grzechy całego świata”. - 1 Jana 2: 1,2
Mimo, że umarł bezdzietny, będzie miał w niebie oblubienicę, mianowicie swoją społeczność (kościół, zbór, powołanych, zgromadzonych) wiernych uczniów, braci, zaślubionych z nim jak z jednym mężem. (Obj 14: 1,3; 19: 1)
„Jestem bowiem o was zazdrosny Boską zazdrością. Poślubiłem was przecież jednemu mężowi, by was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę”. – 2 Koryntian 11: 2
„I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos mnogich wód, i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: «Alleluja, bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący. Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła”. – Objawienie 19: 6,7
Wszystko to wyjaśnia, dlaczego Syn Boży, który ,stał się ciałem, miał prawo powiedzieć:
„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata»(…)Rzekł do nich Jeszu: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. – Jana 6: 51-54
Posłaniec (apostoł) Paweł użył do określenia tego, co Jeszu złożył Bogu w ofierze, specjalnego wyrazu greckiego: antilytron gr. αντιλυτρον*.
* antilytron gr. αντιλυτρον*. - ,,okup, cena wykupu albo raczej odpowiedni okup. Oznacza cenę, za którą wykupuje się z rąk wroga jeńców; jest to taki rodzaj wymiany, w której życie jednego człowieka zostaje odkupione życiem drugiego".
**odkupić - ,,wziąć w posiadanie po zapłaceniu ceny".
Strong- 59 -ἀγοράζω - Słowo ,agorazó' - kupować na rynku, kupować' - jest użyte najczęściej jako nabyć na rynku. Źródłem te go słowa jest ,agora' znaczy miejsce targowe.(Mat. 20:3; Mar. 12:38; Łuk 7: 32; Dz. 16: 19). Słowo - odkupić, odkupiony - jak czytamy w Galtów 3: 13 ,,Ale Chrystus odkupił nas z przeklęstwa zakonu, stawszy się za nas przeklęstwem, (albowiem napisane: Przeklęty każdy, który wisi na drzewie)." - Strong - 1805: ἐξαγοράζω - eksagorazo - termin prawniczy- czyli nabyć na rynku, dosłownie zakupiono na rynku i wzięcie w tego posiadłość.
,,Np: ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν , Efezjan 5:15 i Kolosan 4 : 5 , zapisał ap. Paweł; mądre i święte wykorzystanie każdej okazji do czynienia dobra, tak aby gorliwość i dobre uczynki były jakby pieniędzmi na zakup, dzięki którym czas jest naszym własnym; (aktywny ἐξαγοράζειν καιρόν , poszukiwać ( zyskać na czasie).
Chwała Panu Jeszu Zbawicielowi i Bogu naszemu po wszystkie eony.
41Tak powiedział Izajasz, ponieważ ujrzał chwałę Jego i o Nim mówił. [ref]
42Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi. [ref]
43Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą. [ref]
44Jeszu zaś tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał.[ref]
45 A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.[ref]
46Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. [ref]
47A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić.[ref]
48Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo(nauka), które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym.[ref]
49 Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić.[ref]
50A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».
Ew. Jana roz. 12 - jeszu.com
Chrystus Jeszu, który wydał siebie samego na okup* za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie," (1 Tym 2:5,6)*** Skończyły się czasy odstępczych nauk( religii judaistycznych, świadków Jehowy, protestantów, islamu, buddystów, hinduistów, co nazywają się religią prawdziwą, itp.) we właściwym czasie zaczęło się głoszenie imię naszego Pana Jeszu. Imienia które znaczy ,Zbawiciel'. Imię które nadał Mu jego miłujący Ojciec Wszechwładca nieba i ziemi. Jak to pięknie ujął w modlitwie nasz Pan Jeszu; ,,Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje " (Mat 6:9)
Stanisław sługa Pana Jeszu.
Brak komentarzy