Stąd też bracia święci, współuczestnicy powołania niebiańskiego, skupcie uwagę na Chrystusie Jeszu, Apostole i Arcykapłanie naszego wyznania, wiernym Temu, który Go wyznaczył, podobnie jak Mojżesz (był wierny) w całym Jego domu. Uznany On bowiem został za godnego o tyle większej chwały od Mojżesza, o ile większą cześć ma budowniczy od domu, który zbudował. Albowiem każdy dom jest przez kogoś budowany, lecz tym, który wszystko zbudował, jest Bóg. I Mojżesz był wierny jako sługa w całym domu Jego, aby świadczyć o tym, co miało być powiedziane, ale Chrystus, jako syn, (jest) ponad Jego domem. Tym domem my jesteśmy, jeśli tylko zachowamy ufną otwartość i szczycić (się będziemy) nadzieją. Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie waszych serc jak podczas rozdrażnienia, w dniu próby na pustyni; gdzie Mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie i doświadczali, i oglądali moje dzieła przez czterdzieści lat. Dlatego miałem wstręt do tego pokolenia i powiedziałem: Zawsze ich zwodzi serce; nie poznali też oni dróg moich, tak iż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do odpoczynku mego. Uważajcie, bracia, żeby nie było czasem w kimś z was przewrotnego serca niewiary, które by odstępowało od Boga żywego, ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, dopóki...
Dlatego powinniśmy w większym stopniu stosować się do tego, co usłyszeliśmy, aby nas czasem nie zniosło z kursu(nie odpłynęli, przypłyneli obok). Bo jeśli słowo wypowiedziane przez posłów(aniołów) było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną zapłatą, to jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli, a Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli. Bo nie posłom(aniołom) poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy. Stwierdził to zaś ktoś, kiedy gdzieś powiedział: Czymże jest człowiek, że pamiętasz o nim? Albo syn człowieczy, że dbasz o niego? Uczyniłeś go na krótko nieco mniejszym od posłów(aniołów), chwałą i dostojeństwem ukoronowałeś go, wszystko poddałeś pod stopy jego. A poddawszy Mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu poddane nie było. Teraz jednak nie widzimy jeszcze, że mu wszystko jest poddane; widzimy raczej tego, który na krótko uczyniony został mniejszym od posłów(aniołów), Jeszu, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci, aby z łaski Bożej zakosztował śmierci za każdego. Wypadało bowiem temu, dla którego [jest] wszystko i przez którego jest wszystko, aby, doprowadzając wielu synów do chwały, wodza...
Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków; w tych ostatnich dniach przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego i przez którego uczynił eony(wieki, czasy). On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem Jego Postaci i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach i stał się o tyle potężniejszym(ważniejszym) od posłw(aniołów), o ile wspanialsze(inne) od nich odziedziczył imię. Do którego bowiem z posłów(aniołów) powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodziłem? I znowu: Ja Mu będę Ojcem, a On będzie mi Synem? I znowu, kiedy wprowadza Pierworodnego na świat, mówi: Niechże mu oddają pokłon wszyscy posłowie(aniołowie) Boży. O posłach(aniołach) wprawdzie mówi: Posłów(Aniołów) swych czyni On wichrami, a sługi swoje płomieniami ognia; lecz do Syna: Tron Twój, o Boże, na eon eonów(wieki wieków), Berłem sprawiedliwym berło królestwa Twego. Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg Twój olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy. Oraz: Tyś, Panie, na początku ugruntował ziemię, i niebiosa są dziełem rąk Twoich; one przeminą, ale Ty zostajesz; I wszystko jak szata się zestarzeje. I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a Twoje lata się...