Pismo Święte, nazywa największego wroga Bożego, greckim wyrazem ,diábolos' znaczy właśnie „oszczerca” ,,fałszywego oskarżyciela". Biblia nazywa go, Belzebub*, przywódcą zbuntowanych aniołów (złych duchów)(Mk 3:22; Mat 12:27). Nie wiadomo, jak nazywał się wcześniej. Otrzymał to imię, bo wystąpił przeciw Bogu. ,,Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma.”(J8: 44) Przez wypowiedzenie kłamstw o Bogu, buntowniczy syn Boga uczynił siebie diabłem, czyli fałszywym oskarżycielem, potwarcą rzucającym oszczerstwa.(Mdr 2: 23, 24) Wiemy zresztą, że anioł Michał i jego niebiańskie wojska prowadzą ustawiczną walkę z demonami i przechodzą z pomocą człowiekowi(Dn 10: 13; Tob 6: 8; 8:2).

Fakt, iż jeden z niebiańskich, duchowych synów Boga stał się szatanem diabłem, nie stawia w złym świetle działa Bożego. Diabeł nie jest tworem Boga, ale sam uczynił się nim. Próba skuszenia oszustwem niewiasty Ewy wywiodła na jaw jego niegodziwość, niesprawiedliwość(Dz 13: 10). Zboczył z drogi doskonałości. Można, więc było wówczas powiedzieć do niego, to co znacznie później powiedziano królowi Tyru:

,,Byłeś doskonały w postępowaniu swoim 
od dni twego stworzenia,
aż znalazła się w tobie nieprawość.” - Ezechiela 28:15

Ponieważ Szatan Diabeł użył do rozpoczęcia swego dzieła zwodzenia i oszukiwania ludzi przez ziemskiego węża, więc wąż stał się jego symbolem. W księdze Objawienia nazwano go ,,Wężem Starodawnym” albo „pierwotnym wężem”. (Obj 12:9; 20:2)

Gdy więc Bóg pociągnął do odpowiedzialności swego zbuntowanego syna i gdy wydał na nie go wyrok, który doprowadzi do całkowitego zgładzenia, użył węża za symbol Szatana Diabła. 

„Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?» Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam». Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: 
«Ponieważ to uczyniłeś,
bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych;
na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.
Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę,
pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
ono zmiażdży  ci głowę,
a ty zmiażdżysz mu piętę».” -  Rodzaju 3:13-15

Tylko pozornie Bóg przemówił do węża, wiedział bowiem, kto za wężem w Edenie się kryje. Tak właśnie powinniśmy to rozumieć, gdy czytamy Księgę Rodzaju 3:13-15.

Dlaczego wykonanie wyroku zostało odłożone?

Bóg nie zniszczył diabła bezpośrednio po wydaniu wyroku na niego. Wszechmocny Bóg mógł to zrobić. Szatan Diabeł nie jest nieśmiertelny, niezniszczalny, nie chodziło o rozstrzygnięcie kwestii potęgi, to znaczy, kto jest najpotężniejszy, oczywiście Szatan Diabeł pozostaje bez szans.

Szatan ukazuje się przy trybunale niebiańskim, jako jeden z aniołów dworu Boga i spełnia on funkcję przypominającą urząd publicznego oskarżyciela, którego zadanie polega na pilnowaniu, żeby przestrzegano na ziemi sprawiedliwości i szanowania praw Bożych. Lecz pod przykrywką tego pozornego służenia, dostrzega się już w Hioba w roz. 1-3 wrogie zamiary, jeżeli nie wobec Boga samego, to przynajmniej wobec człowieka i wobec sprawiedliwości Bożej; nie wierzy on w prawość, lojalność i bezinteresowną miłość.

„Szatan na to do Pana: «Czyż za darmo Hiob czci Boga? Czyż Ty nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży.
Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku! Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył». Rzekł Pan do szatana: «Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki». I odszedł szatan sprzed oblicza Pańskiego." - Hioba 1:9-12

Proszę zwróćcie uwagę na przebiegłą postawę szatana wobec Boga. Szatan chce aby to Bóg,, Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku! Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył”(Hib1:11). Nie będąc wprost kusicielem, spodziewa się jednak tego, że Hiob upadnie, skrycie więc pragnie tego upadku i był by z tego upadku bardzo zadowolony. ,,Rzekł Pan do szatana: «Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki». I odszedł szatan sprzed oblicza Pańskiego."  Według Zachariasza rozdział 3, a wiersze od 1-5 oskarżyciel zachowuje się wyraźnie jak prawdziwy przeciwnik planów.(Jud 9)

,,Potem [Pan] ukazał mi arcykapłana Jozuego, który stał przed aniołem Pańskim, a po jego prawicy stał szatan oskarżając go. [Anioł] Pański tak przemówił do szatana: «Pan zakazuje ci tego, szatanie, zakazuje ci tego Pan, który wybrał Jeruzalem. Czyż nie jest on niby głownia wyciągnięta z pożogi?» 
A Jozue, stojący przed aniołem, miał szaty brudne. I zwrócił się anioł do tych, którzy stali przed nim: «Zdejmijcie z niego brudne szaty!» Do niego zaś rzekł: «Patrz - zdejmuję z ciebie twoją winę i przyodziewam cię szatą wspaniałą». I tak mówił jeszcze: «Włóżcie mu na głowę czysty zawój». I włożyli mu na głowę czysty zawój, i przyodziali go wspaniale. A działo się to w obecności anioła Pańskiego.” - Zachariasza 3:1-5

Lecz od chwili swoich dziejów, wierni Bogu ludzie wiedzą, iż pewnego dnia zatriumfują oni nad swoim przeciwnikiem.(Rdz3: 15)  Przyjście i działalność Syna Bożego, Jeszu Pomazańca, to zwycięstwo człowieka nad szatanem. Cel przyjścia Jeszu Pomazańca, Syna Boga, pojawiającego się po to;

„aby zniszczyć dzieła diabła” - 1 Jana 3:8

„aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła” - Hebrajczyków 2:14,

Na miejsce królestwa szatana, wprowadzić Królestwo swego Ojca;(Mk 3:22; Łuk 10:17-20)

„On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna,” - Kolosan 1:13

„Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał.  A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.” - 1 Koryntian 15:24-28

Ewangelie przedstawiają działalność Pana Jeszu Pomazańca od sceny kuszenia, kiedy to po raz pierwszy od czasów Edenu człowiek, Przedstawiciel Całej Ludzkości ,,syn Adma" znajduje się bezpośrednio z diabłem.(Mat 4:1-11)

„W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać,(…) A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego szatan. Jeszu zaś rzekł do niego:, «Co chcesz czynić, czyń prędzej!».”- Jana 13:2,27

Posłaniec Jan przedstawia rolę, jaką szatan odegrał, jedynie po to, by przedstawić jego ostateczną klęskę(Rodz 3: 13-15). Szatan zdaje sobie prowadzić pewną grę, ale w rzeczywistości ,,Nie ma on jednak nic swego we Mnie."(J 14: 30) . Wszystko u Pana Jeszu jest dziełem miłości i posłuszeństwa.(J 5:20;J 8: 29; 1 P 2: 22)

Jako duch groźny wskutek stosowania ,,podstępu”, „zniesławiania”, „oszustwa", „krętactw” lubiący przebierać się w anioła światłości(2 Kor 11:14), szatan jest jednak nieprzyjacielem już pokonanym(2 Kor 2:11).

„W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko.” - Efezjan 6:11-13

Lecz pozorny triumf, który mu zapewniają antychryst(Obj 13:1-19; 2 Tes 2:3-10), przemieni się jednak w ostateczne zwycięstwo, Baranka i Społeczności Powołanych, jako Oblubienicy(Ef 6:10); razem z Bestią i fałszywym prorokiem, razem ze śmiercią i Hadesem, razem ze wszystkimi ludźmi, którzy ulegli jego podstępowi, szatan będzie „Wrzucony do jeziora i siarki, co oznacza śmierć drugą”

„ A diabła, który ich zwodzi, 
wrzucono do jeziora ognia i siarki,
tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok.
I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków(…)

 A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. 
To jest śmierć druga - jezioro ognia.
Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia,
został wrzucony do jeziora ognia.” - Objawienie 20: 10,14,15

Stanisław sługa Pana Jeszu.

Belzebub* - pochodzenie aramejskie, książę demonów, domyśle: Szatan w ST; filistyńskie bóstwo(2 Krl 1:2). Belzebub - Właściciel, Książę, Gospodarz, Pan domu. Imię dane za czasów Chrystusa szatanowi(Mat 9:34)władcy demonów. - konkordancja biblijna Znak Czasów 1939 r. Przedruk wydawnictwo "STRAŻ" Zakład nr 1 zam 17/82 r.