„A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: – Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i spełnienia się eonu?”* Mateusza 24:3 Trwałość istnienia ziemi Bóg poręcza następującymi wypowiedziami” „Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje". Psalm 104: 5 „I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki”. Psalm 78: 69 a w Psalmie 37: 11, 37, 39 „Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem. (…) Strzeż uczciwości, przypatruj się prawości, bo w końcu osiągnie [ten] człowiek pomyślność. 38 Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni, potomstwo występnych wyginie”. Mateusza 5: 3 „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię”. Wróćmy do pytania jakie za dali posłańcy (apostołowie) Pana , ,,kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i spełnienia się eonu?” Wiedząc o tym wszystkim, czy możemy powiedzieć, że żyjemy w dniach końca? Tak, ale nie w dniach końca starego Iszraela (zburzenie świątyni) ani w dniach końca eonu, (choć brakuje niewiele), ale żyjemy w dniach końca tego świata, w którym rządzi szatan ze swoimi politycznymi marionetkami. Co więc oznacza wyrażenie ,,koniec [wg. Terminu biblijnego: dopełnienie, dokonanie, skończenie świata”].
Cz. 2 ,,Fundament społeczności powołanych Co jest symboliczną „opoką”, na której Jeszu Pomazaniec miał zbudować społeczność (swój zbór, kościół) według zapowiedzi podanej w Mateusza 16: 18? Czy jest nią Szymon Piotr, do którego Jeszu wypowiedział te słowa, czy też złożone przez Piotra wyznanie: „Tyś jest Pomazaniec (Chrystus) Syn Boga Żywego”, czy jeszcze ktoś inny, czy coś innego? Zapytajmy o to samego Szymona Piotra. W liście Piotra 2: 3-9 „(…) dobrotliwy jest Pan. Przychodząc do niego, jako do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, lecz wybranego, kosztownego u Boga, i wy sami jako żywe kamienie, abyście byli świętym kapłaństwem, składającym ofiary duchowe godne przyjęcia dla Boga przez Jeszu Pomazańca".
„Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. Dzieje Apostolskie 2: 21, Rzym 10: 9,10 Zgodnie ze słowami posłańca Piotra jasno wynika, że Jeszu Pomazaniec rozpoczął tworzenie społeczności (zboru, kościoła) w owym dniu Pięćdziesiątnicy 33 r. n.e. Czyniąc to z nieba. W jaki sposób? Przez zesłanie tchnienia świętego. Wcześniej nie było potrzeby, ponieważ przybywał razem ze swoimi uczniami i przygotowywał do roli głoszenia i budowania społeczności(Jana 6: 44,65).
„ «Ananiaszu - powiedział Piotr - dlaczego szatan zawładnął twym sercem, że skłamałeś Tchnieniu Świętemu i odłożyłeś sobie część zapłaty za ziemię? Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzić tym, coś za nią otrzymał? Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu».” Dzieje Apostolskie 5: 3,4 Szatan napełnił serce Ananijasza w ten sam sposób, jak Bóg napełnia serca swego ludu – Świętym Tchnieniem. Tchnienie szatana jest związane z kłamstwem i samolubstwem, które nie waha się popełniać kłamstwa, gdy chodzi o cel. Piotr, który posiadał dar tchnienia świętego(1 Kor 12:8), był zdolny rozeznać serce, myśli i w ten sposób mógł wiedzieć, że Ananiasz i Safira postępowali nie uczciwie, chociaż udawali, że czynią to, co w rzeczywistości nie czynią.
Wyraz sąd oznacza więcej niż wydanie wyroku. Wyraz ten zawiera w sobie myśl prowadzenia sprawy, jak również i decyzji opartej na prowadzeniu tejże. Takie znaczenie zawiera w sobie nie tylko polski wyraz sąd, ale i grecki, z którego jest tłumaczony. Wyraz dzień, chociaż tak w Piśmie świętym jak i w mowie potocznej bywa użyty dla określenia dwunastu lub dwudziestu czerto godzinny okres. Słowo Boże właściwie przedstawia pewien szczególny, lub ściśle oznaczony czas. Jak na przykład: dni Noego, dni lota, dzień Syna człowieczego; cały okres stwarzania nazywa się dniem ,,Gdy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo". (1Moj 2: 1-4), co oznacza długi okres czasu. Bóg niejeden raz stosował również zasadę, w myśl której „dzień” oznaczał rok. Jeden przykład tego dotyczy wędrówki Iszraelitów po pustyni, a inny związany jest z prorokiem Ezechielem. W Słowie Bożym czytamy: „Każdy dzień teraz zamieni się w rok i przez czterdzieści lat pokutować będziecie za winy”. „Liczę ci jeden dzień za każdy poszczególny rok” (Liczb 14:34; Ezech. 4:6) http://pomazancowy.blogspot.com/2017/08/jeden-dzien-jak-tysiac-lat.html