Czy społeczność powołanych obowiązuje post?

15 marca 2017

Czy społeczność powołanych obowiązuje post?

 

W GRUNCIE rzeczy ani Jeszu Pomazaniec Boży, ani jego posłańcy (apostołowie) nie nakazali społeczności powołanych przestrzegania postów. Z drugiej strony Pismo święte nie zabrania im poszczenia. Kiedy Jeszu udzielał rad dotyczących postu, przemawiał do Judejczyków, podlegających Przymierzu Prawa (Mat. 6: 16-18; Łuk? 18:9-14).

W myśl Prawa należało zachowywać post w pewnym okresie i przy określonej okazji, szczególności w Dniu Przebłagania. W owym dniu, to jest dziesiątego dnia siódmego miesiąca księżycowego, Israelici mieli ‚trapić swe dusze’ (Kapł. [3 Mojż.] 16:29-31)

W Dniu Przebłagania arcykapłan składał ofiary za grzechy całego narodu. Był to dzień, który przypominał Israelitom o ich wrodzonej skłonności do grzechu. Mieli wtedy uznać przed Bogiem swój grzeszny stan oraz okazać żal i skruchę. Prawo Mojżeszowe nie zawierało terminu „post”, ale w związku z Dniem Przebłagania nakazywało: „ukorzycie się w swych duszach ", co Israelici rozumieli, jako powstrzymywanie się od posiłków.  Był to jedyny nakaz zwarty w Prawie(Kapł. [3 Mojż.] 16:29-31)

,,29 Oto dla was ustawa wieczysta: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca ukorzycie się w swych duszach. Nie będziecie wykonywać żadnej pracy, ani tubylec, ani przybysz, który osiedlił się wśród was. 30 Bo tego dnia będzie za was dokonywane przebłaganie, aby oczyścić was od wszystkich grzechów. Przed Panem będziecie oczyszczeni. 31 Będzie to dla was święty szabat odpoczynku. Ukorzycie się w swoich duszach zgonie nakazem wieczystym. 32 Dokonywać obrzędu przebłagania będzie kapłan, który będzie namaszczony i wprowadzony w czynności kapłańskie na miejsce swego ojca. Włoży na siebie lniane szaty, szaty święte, 33 i dokona obrzędu przebłagania nad Miejscem Najświętszym, dokona też przebłagania nad Namiotem Spotkania, ołtarzem, a także za kapłanów i za cały lud zgromadzenia. 34 Będzie to dla was ustawa wieczysta, ażeby raz w roku dokonywano przebłagania za wszystkie grzechy Israelitów". Uczyniono więc, jak Pan rozkazał Mojżeszowi,,.( Biblia Septuaginta LXX)

Na ogół uważa się, że chodzi tu właśnie o post, co potwierdzają wypowiedzi z Izajasza 58:1- 5 i Psalmu 35:13. W 58 rozdz. Izajasza opisane jest, gdy Israelici dopuszczali się poważnych grzechów. Nie okazywali jednak szczerej skruchy, a jedynie udawali, że oddają cześć Bogu.  Spodziewali się, że w ten sposób zaskarbią sobie łaskę i uznanie Boga. Gdy tak się nie stało, ze zdumieniem pytali: „Czemuż pościliśmy, a ty nie widziałeś, i korzyliśmy swe dusze, a ty nie zważałeś?” Bóg więc wykazał, na czym polegał ich błąd i potępił ich obłudę.

4 Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie,  żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości. 5 Czyż to jest post, jaki Ja uznaję,  dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie - czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu? (Izajasza 58: 1-5)

Israelici wprowadzili wiele postów.

W pewnym okresie przestrzegali ich cztery razy w roku. Zachariasza 8: 19 «Tak mówi Pan Zastępów: Post z czwartego, post z piątego, post z siódmego i post z dziesiątego miesiąca niech się zamieni dla narodu judzkiego w radość, wesele i święto przyjemne. Ale miłujcie prawdę i pokój!»

  1. „Post w miesiącu czwartym,, (2Kl 25:2-4; Jer 52:5-7)
  2. ,,Post w miesiącu piątym,, (2Kl 25:8, 9; Jer 52:12, 13).
  3. ,,Post w miesiącu siódmym,, (2Kl 25:22-26).
  4. ,,Post w miesiącu dziesiątym,, (Eze 33:21; Jer 39:1; 52:4).)

Bóg wykazał im, że szczery post powinien być poparty posłuszeństwem i że oczekuje od nich mówienia prawdy i pokoju. Za pośrednictwem Zachariasza odpowiedział: 7: 3 a kapłanów ze świątyni Pana Zastępów oraz proroków zapytać: «Czy w piątym miesiącu powinienem trwać w smutku i postach, jak to czyniłem dotychczas, od wielu lat?» 4 Pan Zastępów skierował do mnie to słowo: 5 «Powiedz ludowi całego kraju i kapłanom: Jeżeli przez siedemdziesiąt lat pościliście w żałobie w piątym i siódmym miesiącu - czy pościliście ze względu na Mnie? 6 A kiedy jecie i pijecie - czy to nie dla siebie jecie i pijecie? 7 Czy nie znacie słów, które Pan głosił przez dawnych proroków, kiedy jeszcze Jerozolima i okoliczne miasta tętniły życiem i kwitły pokojem, kiedy jeszcze Negeb i Szefela były zamieszkane?»(...) 19 «Tak mówi Pan Zastępów: Post z czwartego, post z piątego, post z siódmego i post z dziesiątego miesiąca niech się zamieni dla narodu judzkiego w radość, wesele i święto przyjemne. Ale miłujcie prawdę i pokój!» (BT)

 Dlaczego jednak Israelici musieli pościć wielokrotnie, rok po roku, podczas gdy uczniom pomazańcowym w ogóle nie nakazano postów?

 Zrozumienie tej sprawy ułatwia nam apostoł Paweł, opisując ofiary składane według nakazów Prawa. Pisze on, że ofiary te uświęcały ofiarodawców tylko do stopnia „oczyszczenia ciała”, nie mogąc ich jednak „oczyszczać sumienia", Ale po upływie roku w Dniu Przebłagania ponownie przypomniano im o ich grzechach. Czystość, jaką się cieszyli, była jedynie czystością ceremonialną, symbolizującą, czyli obrazującą zupełną czystość sumienia. Uczniowie Chrystusa którzy zanurzą się w imię Jeszu Pomazańca i dzięki ofierze, złożonej „raz jeden”, to znaczy raz na zawsze oczyszczeni zostają ze swoich grzechów — Hebr. 9:9, 13, 28.

Jeszu Chrystus powiedział też, że jego naśladowcy będą pościć.

Gdy nauczyciel i Pan umrze to jego naśladowcy będą pościć. Ale nie ustanowił w ten sposób jakiegoś rytualnego postu. Wskazał raczej, iż będą odczuwać głęboki żal. Skoro zaś zmartwychwstał i znowu mógł z nimi przebywać, nie było już powodu, by pościć (Łukasza 5:34, 35).

34 Jeszu rzekł do nich: «Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? 35 Lecz przyjdzie czas kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli».

Mateusza 28: 6 Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. 7 A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem»(...) 9 A oto Jeszu stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 10 A Jeszu rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą».(...) 19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im zanurzenia w imię moje. 20 Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia eonu»

  Z Biblii wynika, że Bóg ani nie nakazuje, ani nie zabrania pościć. Poszczenie w określonych sytuacjach jest sprawą osobistą. Nikt nie może pod tym względem osądzać drugich.

Ewangelia Mateusza 6: 16 ,,Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. 17 Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, 18 aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie,,.

 

Stanisław sługa Pana Jeszu.

Udostępnij

Brak komentarzy

Dodaj komentarz