Jana 17: 6

,,Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje,,.

Imię które nasz Pan nakazał uświęcać, to jest imię które nadał mu jego Ojciec, mówiąc ,Ojcze uświęć swoje imię, Chrystus wyraźnie pragnie w modlitwie, by to co otrzymał od swego Ojca, w tym przypadku wzniosłe imię, było traktowane ze szczególnym szacunkiem. Jak Powiedział apostoł Paweł do Filipian 2: 9-11

,,9 Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, 10 aby na imię Jeszu zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. 11 I aby wszelki język wyznał, że Jeszu Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca,,.

Harmonizuje to ze słowami apostoła Piotra Dzieje Apostolskie 4: 10-12

10 to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Israela, że w imię Jeszu Chrystusa Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. 11 On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. 12 I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni».

I tu problem się rozwiązuje, jeżeli nie dano ludziom żadnego innego imienia pod którym mieli być zbawieni to imię Chytrusa jest tym które mamy uświęcać i wzywać. Natomiast wzywanie innego imienia, by dostąpić zbawienia jest pukaniem pod nie ten adres.

Imię pochodzi z nieba*

Bóg przez posła (anioła) zadbał o to by Pomazaniec gr. Christos dostał właściwe imię, poseł (anioł) posługiwał się hebrajską formą, które znaczy Zbawiciel(heb, Jeszu, ישוע, gr. Jesu w takiej formie nakazał je spisać apostołom, jest to święte imię Naszego Pana.

Poseł (anioł) do Mariam:

Łk 1:31 "Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jeszu." gr. Jesu. heb. Jeszu, 

Poseł do Józefa:

Mt 1:21 "Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jeszu, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów."

Mt 1:25 "lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jeszu."

 Jakie imię znali chrześcijanie, którzy nigdy nie byli Hebrajczykami?

W Mateusza 1: 1 znajdujemy imię w takiej postaci ιησου

Ι – i

η - e

σ - s

ου - u

Pierwsza litera to „I”, druga jest kontrowersyjna, dziś w Grecji czyta się ją, jako „i” ale naukowcy twierdzą, że kiedyś czytało się, jako „e”. Potwierdza to starożytna transliteracja z greki na łacinę. Zmianę tą nazywa się itacyzmem. Trzecia litera to „s” ponieważ grecy nie posiadali litery, która by dokładnie zastąpiła hebrajską głoskę „sz” więc zastosowano bardzo podobne „s”. Dwie ostatnie litery w greckim imieniu Pana to tak naprawdę tylko jedna głoska „u”. Jest to tak zwany dyftong.

W języku greckim są różne odmiany słowa „Jesu”. Dlaczego tłumacze przekręcili to słowo na „Jezus”? 

W tych słowach przekręcili jedną literkę: Jesu na Jezu/Jezus 

Imię Jesu oznacza „Zbawiciel”, a Jezus na pewno nie oznaczy ,,Zbawiciela".

Jeżeli rozdzielimy ten wyraz na człony to JE znaczy BYĆ, a ZUS to jedno z imion Zeusa. Jezus – (prawdopodobnie) Jestem Zeus lub Jestem Zeusa, czyli należę do Zeusa.

Głoska „z” nie pojawia się w hebrajskich i greckich manuskryptach i prawdopodobnie jest wstawiona w to imię na zasadzie wypalonego piętna niewolnika. Tak jakby to „z” było najważniejszym elementem imienia. Wygląda na to, że można nazywać swojego Pana dowolnie pod warunkiem, że wypowie się, „z" czyli jakiekolwiek imię użyjemy musimy podkreślić, że osoba w której pokładamy nadzieję należy do ZEUSA.

Chciałem zwrócić uwagę na bardzo istotną sprawę, że w greckich manuskryptach spotykamy słowo ,satan, to jednak mówimy szatan, co jest zgodne z hebrajską informacją o tym słowie. Co jednak mamy dzisiaj sądzić o ludziach, którzy dokładnie wymawiają słowo szatan a przekręcają imię Syna Boga.

Szatan (hebr. שטן, szatan – ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’; gr. Σατανᾶς, Satanás; arab. شيطان, Szajtan)

Tak samo zamiast greckiego Jesu powinniśmy mówić Jeszu*. Syn Boga nosił hebrajskie imię a nie greckie, kiedy pisarze Nowego Testamentu pisali to imię za pomocą greckich liter nie mieli innej możliwości jak użyć najbardziej podobnego „s”, dlatego pisali Jesu**. Hebrajczycy nie przetłumaczyli imienia Jeszu tylko je transliterowali do formy podstawowej Jesu (ιησου), a później dostosowując do greckiej gramatyki dodali końcówki 's' lub 'n'. Gdyby tłumaczyli imię Jeszu to w Septuagincie znaleźlibyśmy σωτήρ (sōtēr)

Odnalezienie właściwej drogi, drogi do zbawienia jest więc sprawą priorytetową każdego człowieka. Jeszu nasz Pan powiedział ,, «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie,,. Jana 14: 6 Odnalezienie właściwej drogi, to odnalezienie Pana, odnalezienie Pana to wiara w Jego imię, zanurzenie się w Jego imieniu, wzywanie Jego imienia w modlitwie i oczywiście wytrwanie do końca.

Stanisław sługa Pana Jeszu.

**Jeśli jest możliwość wykazanie, że dany tekst jest bliższy prawdzie i oryginałowi, nie można go zastąpić innym tekstem tylko dlatego, że jest on częścią ludzkiej tradycji i przyzwyczajeń, jest to bowiem działanie nielogiczne i niechrześcijańskie, sprzeczne zarówno z rozumem jak i z duchem, oparte zaś wyłącznie na ludzkich emocjach i przyzwyczajeniach. Chrześcijaństwo odwołuje się do Prawdy, ,,do Prawdy Objawionej,, nie zaś do dodanych później i niepochodzących od Boga tradycji, dlatego też nie może się na nich opierać. Porównajcie powyższą tezę z Ew. Marka 7: 1-13.

*http://Określenie “w imię Jeszu” lub “w moim imieniu” występuje w Biblii bardzo często, co samo w sobie powinno skłonić do zbadania sprawy

http://www.jeszu.pl/