1. A przechodząc, ujrzał człowieka niewidomego(ślepego) od urodzenia.
2. Wtedy Jego uczniowie zapytali Go: Rabbi, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził niewidomy?
3. Odpowiedział Jeszu: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, lecz aby się na nim objawiły dzieła Boże.
4. Musimy wykonywać dzieła Tego, który Mnie posłał, póki dzień jest; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.
5. Póki jestem na świecie, jestem światłością świata.
6. Po tych słowach splunął na ziemię i ze śliny uczynił błoto, i to błoto nałożył na oczy niewidomego.
7. I rzekł do niego: Idź i obmyj się w sadzawce Syloe (to znaczy Posłany). Odszedł więc, obmył się i wrócił widząc.
8. A sąsiedzi i ci, którzy go przedtem widywali jako żebraka, mówili: Czyż to nie ten, który siadywał żebrząc?
9. Jedni mówili: To jest on, a inni mówili: Nie, ale jest do niego podobny. On zaś rzekł: To ja.

10. Wtedy zapytali go: Jak zostały otworzone twoje oczy?
11. A on odpowiadając, rzekł: Człowiek, którego zwą Jeszu, uczynił błoto i pomazał oczy moje, i rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; poszedłem więc, a obmywszy się, przejrzałem.
12. Rzekli do niego: Gdzież On jest? Odpowiedział: Nie wiem.
13. Poprowadzili wówczas tego, który przedtem był ślepy, do faryzeuszów.
14. A był właśnie szabat w tym dniu, w którym Jeszu uczynił błoto i otworzył oczy jego.
15. Pytali go więc również faryzeusze, w jaki sposób przejrzał. A on im rzekł: Nałożył błota na oczy moje, i obmyłem się, i widzę.
16. Na to niektórzy faryzeusze rzekli: Człowiek ten nie jest z Boga, bo nie przestrzega szabatu; inni natomiast mówili: Jakże może człowiek grzeszny dokonywać takich cudów? I nastąpił rozłam wśród nich.
17. Rzekli więc znów do niewidomego: Co sądzisz o Nim, skoro otworzył oczy twoje? A on odpowiedział: To prorok.
18. Judejczycy jednak nie chcieli wierzyć, że był niewidomym i przejrzał, dopóki nie przywołali rodziców tego, który przejrzał.
19. I zapytali ich, mówiąc: Czy to jest syn wasz, o którym mówiliście, że się niewidomym urodził? Jakże więc teraz widzi?
20. A odpowiadając rodzice jego, rzekli: Wiemy, że to jest syn nasz i że się ślepym urodził;
21. lecz jakim sposobem teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył oczy jego, także nie wiemy; jest dorosły, pytajcie go, niech sam o sobie powie.
22. Tak mówili rodzice jego, bo się bali Judejczyków; albowiem Judejczycy już postanowili między sobą wyłączyć z synagogi każdego, kto wyzna, że On jest Chrystusem.
23. Dlatego rodzice jego mówili: Jest dorosły, jego zapytajcie.

24. Przywołali więc ponownie człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że człowiek ten jest grzeszny.
25. A on odpowiedział: Czy jest grzeszny, nie wiem: to jedno wiem, że byłem niewidomym, a teraz widzę.
26. Rzekli więc do niego: Cóż ci uczynił? Jakże otworzył oczy twoje?
27. Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście; co jeszcze chcecie słyszeć? Czy i wy chcecie zostać uczniami Jego?
28. Złorzeczyli mu więc, mówiąc: Ty jesteś uczniem Jego, ale my jesteśmy uczniami Mōuseōs'a(Mojżesza).
29. My wiemy, że Bóg mówił do Mōuseōs'a(Mojżesza), lecz skąd Ten pochodzi, nie wiemy.
30. Odpowiadając ów człowiek, rzekł do nich: To rzecz dziwna, że nie wiecie, skąd On jest, a przecież otworzył oczy moje.
31. Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, ale tego, kto jest bogobojny i pełni wolę Jego, wysłuchuje.
32. Odkąd świat światem, nie słyszano, żeby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia.
33. Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić.
34. Odpowiadając, rzekli do niego: Tyś się cały w grzechach urodził i chcesz nas uczyć? I wyrzucili go.
35. A gdy Jeszu usłyszał, że go wyrzucili, i gdy go spotkał, rzekł: Czy wierzysz w Syna Człowieczego?
36. A on odpowiadając, rzekł: Któż to jest, Panie, bym mógł w Niego uwierzyć?
37. A Jeszu rzekł do niego: Widziałeś Go już, a jest nim właśnie Ten, co rozmawia z tobą.
38. Ów rzekł: Wierzę, Panie! I złożył mu pokłon.
39. I rzekł Jeszu: Przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomymi(ślepymi).

40. A gdy to usłyszeli ci faryzeusze, którzy z Nim byli, rzekli mu: Czy i my ślepi jesteśmy?
41. Jeszu im odpowiedział: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu. Teraz jednak mówicie: Widzimy; dlatego wasz grzech trwa (pozostaje).

dalej->