1. Arcykapłan natomiast zapytał: Czy zatem tak się te rzeczy mają?
2. On zaś powiedział: Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie! Bóg chwały ukazał się ojcu naszemu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Haranie,
3. i rzekł do niego: Opuść ziemię swoją i rodzinę swoją, i idź do ziemi, którą ci wskażę.
4. Wtedy wyszedł z ziemi chaldejskiej i zamieszkał w Haranie. A stamtąd, gdy umarł jego ojciec, przesiedlił go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie;

5. i nie dał mu w niej dziedzictwa nawet na stopę [jego] nogi. Obiecał tylko, że da ją w posiadanie jemu i jego potomstwu po nim, gdy [jeszcze] nie miał dziecka.
6. A Bóg mówił tak, że potomkowie jego będą przychodniami na obczyźnie, i że ujarzmią ich i uciskać będą przez czterysta lat;
7. a ten naród, któremu jako niewolnicy służyć będą, Ja sądzić będę, powiedział Bóg; a potem wyjdą i mnie służyć będą na tym miejscu.
8. I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak to [Abraham] spłodził Isaaka i obrzezał go ósmego dnia, a Isaak Jakowa, a Jakow dwunastu patriarchów.
9. A patriarchowie, zazdroszcząc Josefowi, sprzedali go do Egiptu, ale Bóg był z nim.
10. I wyrwał go ze wszystkich jego ucisków, i dał mu łaskę i mądrość przed faraonem, królem Egiptu, który ustanowił go zarządcą Egiptu i całego domu swego.
11. I nastał głód w całym Egipcie i w Kanaanie, i wielki ucisk(wielka niedola) , i ojcowie nasi nie mieli żywności.
12. A gdy usłyszał Jakow, że w Egipcie jest zboże, posłał tam po raz pierwszy ojców naszych;
13. za drugim razem Josef dał się poznać braciom swoim, a faraon poznał rodzinę(ród) Josefa.
14. Josef zaś wyprawił posłów i sprowadził ojca swego Jakowa, całą rodzinę liczącą siedemdziesiąt pięć dusz.
15. I przeniósł się Jakow do Egiptu, i umarł on i ojcowie nasi;
16. i przeniesiono ich do Sychem, i złożono w grobowcu, który za pieniądze kupił Awraam od synów Hemora w Sychem.
17. A gdy się zbliżał czas obietnicy, którą Bóg dał Awraamowi, rozrósł się i rozmnożył lud w Egipcie,
18. aż nastał w Egipcie inny król, który nie znał Josefa.
19. Ten zawziął się podstępnie na nasz ród, uciskał ojców naszych, zmuszając ich, żeby wyrzucali swoje niemowlęta, by nie zostawały przy życiu.

20. W tym czasie narodził się Mōsēs (Mojżesz), który był miły Bogu; przez trzy miesiące chowano go w domu ojca,
21. a gdy go wyrzucono, wzięła go córka faraona i wychowała go sobie za syna.
22. I wyuczono(wdrożono) Mōsēs'a(Mojżesza) we wszelką mądrość Egipcjan, a był dzielny tak w słowach, jak i w czynach.
23. A kiedy skończył czterdzieści lat, stało się potrzebą jego serca odwiedzić braci swoich, synów Iszraela.
24. Wtedy zobaczył kogoś krzywdzonego, ujął się za nim i wymierzył sprawiedliwość męczonemu zadając cios Egipcjaninowi.
25. Sądził zaś, że bracia zrozumieją, iż Bóg przez jego ręce daje im wybawienie, ale oni nie zrozumieli.
26. Następnego dnia zjawił się wśród nich, gdy się bili, i usiłował skłonić ich do zgody, mówiąc: Mężowie, braćmi jesteście, czemu krzywdzicie się wzajemnie?
27. Lecz ten, który krzywdził bliźniego, odepchnął go i rzekł: Któż cię ustanowił przełożonym i sędzią nad nami?
28. Czy chcesz mię zabić, tak jak wczoraj zabiłeś Egipcjanina?
29. I uciekł Mōsēs(Mojżesz) z powodu tego słowa, i stał się cudzoziemcem(przychodniem) w ziemi madiańskiej, gdzie zrodził dwóch synów.
30. A kiedy minęło czterdzieści lat, ukazał mu się na pustyni góry Synaj poseł(anioł) w płomieniu płonącego krzaka.
31. A Mōsēs(Mojżesz) ujrzawszy to, dziwił się temu zjawisku; gdy zaś podchodził, aby się dokładnie przypatrzyć, rozległ się głos Pański:
32. Jam jest Bóg ojców twoich, Bóg Abrahama i Isaaka, i Jakowa. A Mōsēs(Mojżesz)ogarnięty strachem nie śmiał się przypatrywać.
33. Pan zaś rzekł do niego: Zdejmij z nóg obuwie, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą.
34. Napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i usłyszałem wzdychanie jego, i zstąpiłem, żeby ich wybawić; dlatego teraz idź! Posyłam cię do Egiptu.

35. Tego Mōsēs'a (Mojżesza), którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią? - tego posłał Bóg jako wodza i wybawiciela za pośrednictwem posła(anioła), który mu się ukazał w krzaku.
36. On to wywiódł ich, czyniąc cuda i znaki w Egipcie i na Morzu Czerwonym i na pustyni przez czterdzieści lat.
37. To jest ten Mōsēs(Mojżesz), który powiedział synom Iszraela: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan spośród braci waszych.
38. On ci to w czasie zgromadzenia na pustyni pośredniczył między posłem(aniołem), który do niego mówił na górze Synaj, a ojcami naszymi, on też otrzymał słowa życia, aby je nam przekazać.
39. Lecz ojcowie nasi nie chcieli mu być posłuszni, odepchnęli go i sercami swymi zwrócili się ku Egiptowi,
40. mówiąc do Aarona: Uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mōsēs'em(Mojżeszem), który nas wywiódł z ziemi egipskiej.
41. I zrobili w owych dniach cielca, i złożyli bałwanowi ofiarę, i radowali się dziełami rąk swoich.
42. Bóg zaś odwrócił się i przekazał ich na służbę zastępom nieba, jak napisano w zwoju proroków: [Czy Mnie przez czterdzieści lat na pustyni składaliście zarżnięte zwierzęta i ofiary, domu Iszraela?]
43. Tak, nosiliście namiot Molocha i gwiazdę bożka Romfana, bałwany, które uczyniliście, aby im bić pokłony; Przeto przesiedlę was poza Babilon.
44. Ojcowie nasi mieli na pustyni namiot przymierza, jak nakazał Ten, który powiedział Mōsēson(Mojżeszowi), aby go wykonał według wzoru, jaki widział.
45. Przyjęli go nasi ojcowie i pod wodzą Jeszu(Jozuego) wnieśli do ziemi pogan, których Bóg wypędził przed ojcami naszymi, aż do czasów Dawida,

46. który znalazł łaskę u Boga i prosił, aby mu było dane przygotować mieszkanie dla Boga Jakowa(Jakubowego).
47. Lecz dopiero Salomon wybudował Mu dom.
48. Ale Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi prorok:
49. Niebo jest tronem moim, A ziemia podnóżkiem stóp moich; Jaki dom zbudujecie Mi, mówi Pan,  albo gdzie jest miejsce mego odpoczynku?
50. Czy nie ręka moja uczyniła to wszystko?
51. Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Tchnieniu Świętemu, jak ojcowie wasi, tak i wy!
52. Któregoż z proroków nie prześladowali ojcowie wasi? Pozabijali też tych, którzy przepowiedzieli przyjście Sprawiedliwego, którego wy teraz staliście się zdrajcami i mordercami,
53. wy, którzy otrzymaliście prawo(zakon), jak wam go dali posłowie(aniołowie), a nie przestrzegaliście go.
54. A słuchając tego, wpadli we wściekłość i zgrzytali na niego zębami.
55. On zaś, będąc pełen Ducha Świętego, utkwiwszy wzrok w niebo, ujrzał chwałę Boga i Jeszu stojącego po prawicy Bożej
56. i rzekł: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga.
57. Oni zaś podnieśli wielki krzyk, zatkali uszy swoje i razem rzucili się na niego.
58. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swoje szaty u stóp młodzieńca zwanego Saulem.
59. I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jeszu, przyjmij ducha mego!
60. A padłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im grzechu(będu, przewinienia) tego. A gdy to powiedział, zasnął.

dalej->