1. Cóż wię powiemy, co osiągnął Abraham, praojciec nasz według ciała?
2. Bo jeśli Abraham z uczynków został usprawiedliwiony, ma się z czego chlubić, ale nie przed Bogiem.
3. Bo co mówi Pismo? Uwierzył Abraham Bogu i poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.

4. A gdy kto spełnia uczynki, zapłaty za nie nie uważa się za łaskę, lecz za należność;
5. gdy zaś kto nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, wiarę jego poczytuje mu się za sprawiedliwość,
6. jak i Dawid nazywa błogosławionym człowieka, któremu Bóg udziela usprawiedliwienia, niezależnie od uczynków;
7. Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości i których grzechy są zakryte;
8. Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie poczyta.
9. Czy więc to błogosławieństwo odnosi się tylko do obrzezanych, czy też i do nieobrzezanych? Mówimy bowiem: Wiara została poczytana Abrahamowi za sprawiedliwość.
10. W jakich więc okolicznościach została poczytana? Było to po obrzezaniu czy przed obrzezaniem? Nie po obrzezaniu, lecz przed obrzezaniem.
11. I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć usprawiedliwienia z wiary, którą miał przed obrzezaniem, aby był ojcem wszystkich wierzących nieobrzezanych i aby im to zostało poczytane za sprawiedliwość,
12. i aby był ojcem obrzezanych, którzy nie tylko są obrzezani, ale też wstępują w ślady wiary ojca naszego Abrahama z czasów przed obrzezaniem.
13. Albowiem nie na podstawie prawa(zakonu) była dana obietnica Abrahamowi bądź jego potomstwu, że ma być dziedzicem świata, lecz na podstawie usprawiedliwienia z wiary.
14. Bo jeśli dziedzicami są tylko ci, którzy polegają na prawie(zakonie), to wiara jest daremna(pusta) i obietnica jest bezużyteczna(tracić na znaczeniu);
15. gdyż prawo(zakon) pociąga za sobą gniew; gdzie bowiem nie ma prawa(zakonu), nie ma też przestępstwa.
16. Przeto obietnica została dana na podstawie wiary, aby była z łaski i aby była zapewniona całemu potomstwu, nie tylko temu, które polega na prawu(zakonie), ale i temu, które ma wiarę Abrahama, ojca nas wszystkich,

17. jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, zapewniona przed Bogiem, któremu zaufał, który ożywia umarłych i który to, czego nie ma, powołuje do bytu.
18. Abraham wbrew nadziei, żywiąc nadzieję, uwierzył, aby się stać ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co powiedziano: Takie będzie potomstwo twoje.
19. I nie zachwiał się w wierze, choć widział obumarłe ciało swoje, mając około stu lat, oraz obumarłe łono Sary;
20.  i nie zwątpił w niewierze w obietnicę Boga, lecz wzmocniony wiarą dał chwałę Bogu;
21. mając zupełną pewność, że cokolwiek On obiecał, ma moc i uczynić.
22. I dlatego poczytane mu to zostało za sprawiedliwość.
23. A nie napisano tego, że mu poczytano tylko ze względu na niego,
24. ale ze względu na nas, którym ma to być poczytane i którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jeszu, Pana naszego, z martwych,
25. który został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego.

dalej->