- I zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.
- A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruszalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża.
- I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem Jego, a sam Bóg będzie z nimi.
- I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani trudu (mozołu) już nie będzie; bo pierwsze rzeczy przeminęły.
- I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są godne wiary (pewne) i prawdziwe.
- I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody życia.
- Zwycięzca to odziedziczy i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem.
- Ale bojaźliwi (tchórze), niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, farmakolodzy (czarownicy), bałwochwalcy i wszyscy kłamcy [będą mieli] udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To jest druga śmierć.
- I przyszedł jeden z siedmiu posłów (aniołów), którzy mieli siedem czasz, napełnionych siedmiu ostatecznymi plagami, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę i oblubienicę, małżonkę Baranka.
- I zaniósł mnie w duchu na wielką i wysoką górę, i pokazał mi miasto święte Jeruszalem, zstępujące z nieba od Boga,
- mające chwałę Bożą; blask Jego podobny do blasku drogiego kamienia, jakby jaspisu, lśniącego jak kryształ.
- Miało ono potężny i wysoki mur, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu posłów (aniołów) i wypisane imiona dwunastu plemion synów iszraelskich.
- Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od zachodu trzy bramy, i od południa trzy bramy.
- A mur miasta miał dwanaście kamieni węgielnych, na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.
- A ten, który rozmawiał ze mną, miał złoty kij mierniczy, aby zmierzyć miasto i jego bramy, i jego mur.
- A miasto jest czworokątne, i długość jego taka sama, co szerokość. I zmierzył miasto kijem mierniczym na dwanaście tysięcy stadiów; długość jego i szerokość, i wysokość są równe.
- Zmierzył też mur jego, który wynosił sto czterdzieści cztery łokcie według miary ludzkiej, którą się posłużył poseł (anioł).
- A mur jego zbudowany był z jaspisu, samo miasto zaś ze szczerego złota, podobnego do czystego szkła.
- Kamienie węgielne muru miasta były ozdobione wszelakimi drogimi kamieniami: kamień pierwszy, to jaspis, drugi szafir, trzeci chalcedon, czwarty szmaragd,
- piąty sardoniks, szósty karneol, siódmy chryzolit, ósmy beryl, dziewiąty topaz, dziesiąty chryzopras, jedenasty hia- cynt, dwunasty ametyst.
- A dwanaście bram, to dwanaście pereł; a każda brama była z jednej perły. Ulica zaś miasta, to szczere złoto, jak przezroczyste szkło.
- Lecz świątyni w nim nie widziałem; albowiem Pan, Bóg, Wszechwładny jest jego świątynią, oraz Baranek.
- A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą Jego jest Baranek.
- I chodzić będą narody w światłości Jego, a królowie ziemi wnosić będą do niego chwałę swoją.
- A bramy jego nie będą zamknięte w dzień, bo nocy tam nie będzie;
- i wniosą do niego sławę i dostojeństwo narodów.
- I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze życia Baranka.
Brak komentarzy