1. A trzeciego dnia było wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jeszu.
2. Zaproszono też Jeszu wraz z Jego uczniami na to wesele.
3. A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jeszu do Niego: Wina nie mają.
4. Jeszu jej odpowiedział: Co Mnie i tobie, kobieto? Jeszcze nie przyszła moja godzina.
5. Wtedy Jego matka zwróciła się do posługujących: Zróbcie(czyńcie), cokolwiek wam powie!
6. A było tam sześć stągwi(dzbany, naczynia, garnek,) kamiennych, ustawionych według judejskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie po dwa lub trzy wiadra.
7. Jeszu im rzekł: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.
8. Potem powiedział do nich: Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela! A oni zanieśli.
9. A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd jest, lecz słudzy, którzy zaczerpnęli wody, wiedzieli), przywołał oblubieńca
10. i rzekł do niego: Każdy człowiek podaje najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze; a tyś dobre wino zachował aż do tej chwili.
11. Takiego pierwszego cudu dokonał Jeszu w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli w Niego uczniowie Jego.

12. Potem udał się do Kafarnaum wraz z matką swoją i braćmi, i uczniami swoimi, i tam pozostali kilka dni.
13. A gdy się zbliżała Pascha judejska, udał się Jeszu do Jeruszalem.
14. I zastał w świątyni sprzedających woły i owce, i gołębie, i siedzących wekslarzy.
15. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał,
16. a do sprzedawców gołębi rzekł: Zabierzcie to stąd, z domu Ojca mego nie czyńcie targowiska.
17.  I przypomnieli sobie Jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o twój dom zżarła mnie.
18. Wtedy odezwali się Judejczycy, mówiąc do Niego: Jaki znak okażesz nam na dowód, że ci to wolno czynić?
19. Jeszu, odpowiadając, rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję.
20. Na to rzekli Judejczycy: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty w trzy dni chcesz ją odbudować?
21. Ale On mówił o świątyni ciała swego.
22. Gdy więc został wzbudzony z martwych, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to mówił, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jeszu.
23. A gdy był w Jeruszalem na święcie Paschy, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc cuda, których dokonywał.
24. Ale sam Jeszu nie miał do nich zaufania, bo przejrzał wszystkich,
25. i od nikogo nie potrzebował świadectwa o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku.

dalej->