1. A was, którzy byliście umarli w waszych upadkach i grzechach.
2. W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata [i] według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa.
3. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni;

4. ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował,
5. i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście -
6. i wspólnie nas wzbudził, i wspólnie posadził na niebiosach w Chrystusie Jeszu,
7. aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jeszu.
8. Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;
9. nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jeszu do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.
11. Dlatego pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś nardody(poganie) w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele,
12. że byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, oddzieleni od obywatelstwa Iszraela i obcy przymierzom(umowy) obietnicy, nie mający nadziei i bezbożni na tym świecie.
13. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jeszu bliscy przez krew Chrystusową.
14. Albowiem On jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni,
15. On zniósł Prawo przykazań (zawarte) w postanowieniach, aby stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka.
16. I [aby] pojednać z Bogiem obydwu w jednym ciele przez krzyż, zgładziwszy przez niego nieprzyjaźń
17. i przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko.

18. Przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu.
19. Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga,
20. zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jeszu,
21. Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu,
22. na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boga w Duchu.

dalej->