1. Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jeszu, do świętych w Efezie i wierzących w Chrystusa Jeszu:
2. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i od Pana Jeszu Chrystusa.
3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jeszu Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w [miejscach] niebiańskich w Chrystusie.
4. Tak jak wybrał sobie nas w Nim przed założeniem świata (żebyśmy) byli my świętymi i nienagannymi przed Nim.
5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jeszu Chrystusa, według upodobania swojej woli,
6. dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
7. W nim mamy odkupienie przez krew Jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski Jego,
8. której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności,
9. oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym Go uprzednio obdarzył,
10. tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w Nim,
11. w którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia Tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej,
12. abyśmy się przyczyniali do uwielbienia chwały Jego, my, którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie.
13. W Nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w Niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym,

14. który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały Jego.
15. Dlatego i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Jeszu i o miłości do wszystkich świętych,
16. nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich,
17. aby Bóg Pana naszego Jeszu Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu Jego,
18. i oświecione oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych;
19. i jak nadzwyczajna jest wielkość mocy Jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły Jego,
20. jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebiosach,
21. ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, które można by wymieniać , nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym;
22. i wszystko poddał pod nogi Jego, a Jemu dał (być) głową ponad całym zgromadzeniem powołanych,
23. który jest jego ciałem [i] pełnią tego, który wszystko we wszystkich napełnia.

dalej->