1. I usłyszałem donośny głos mówiący ze świątyni do siedmiu posłów (aniołów): Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Boga na ziemię.
2. I wyszedł pierwszy, i wylał czaszę swoją na ziemię; i pojawiły się złośliwe i odrażające wrzody na ludziach, mających znamię Bestii i oddających pokłon jego obrazowi (wizerunkowi).
3. A drugi anioł wylał swoją czaszę na morze i stało się ono jak krew zmarłego. I każda istota (dusza) żywa umarła w morzu.
4. A trzeci wylał czaszę swoją na rzeki i źródła wód; i przemieniły się krew.
5. I usłyszałem posła (anioła) wód, mówiącego: Sprawiedliwy jesteś Ty, któryś jest i któryś był, Święty, żeś taki wyrok wydał;
6. ponieważ oni wylali krew świętych i proroków. Ty dałeś im do picia także krew; zasłużyli na to.
7. I usłyszałem, jak ołtarz mówił: Tak, Panie, Boże władco wszystkich [wszechwładny] , prawdziwe i sprawiedliwe są twoje sądy.
8. A czwarty anioł wylał swoją czaszę na słońce i pozwolono mu przypalać ludzi ogniem.
9. I byli ludzie popaleni wielkim gorącem, i bluźnili imieniu Boga, który ma władzę nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by Mu oddać chwałę.
10. A piąty wylał czaszę swoją na tron Bestii; i pogrążyło się królestwo jego w ciemnościach, i gryźli ludzie z bólu swoje języki.
11. I bluźnili Bogu nieba z powodu swoich bólów i z powodu swoich wrzodów, i nie upamiętali się w swoich uczynów.

12. A szósty wylał czaszę swoją na wielką rzekę Eufrat; i wyschła jej woda, aby można było przygotować drogę dla królów ze wschodu słońca.
13. I widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z paszczy Bestii, i z ust fałszywego proroka;
14. a są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w wielki dzień Boga Wszechmogącego.
15. Oto przychodzę jak złodziej; błogosławiony ten, który czuwa i pilnuje szat swoich, aby nie chodzić nago i aby nie widziano pohańbienia jego.
16. I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Har-Magedon (Armagedon).
17. A siódmy wylał czaszę swoją w powietrze; i rozległ się ze świątyni od tronu donośny głos mówiący: Stało się.
18. I nastąpiły błyskawice i donośne grzmoty, i wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi; tak potężne było to trzęsienie.
19. I rozpadło się wielkie miasto na trzy części, i legły w gruzach miasta narodów (pogan). I wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, że należy mu dać kielich wina zapalczywego gniewu Bożego.
20. I znikły wszystkie wyspy i gór już nie było.
21. I spadł z nieba na ludzi wielki grad [o wadze] około jednego talentu. A ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi gradu, bo plaga ta była bardzo wielka.

dalej->