1. A my, którzy jesteśmy mocni, winniśmy wziąć na siebie ułomności słabych, a nie mieć upodobania w sobie samych.
2. Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne - dla jego dobra, dla zbudowania.
3. Gdyż i Chrystus nie miał upodobania w sobie samym, ale, jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie, spadły na Mnie.
4. Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję mieli.
5. A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jeszu Chrystusa,
6. abyście jednomyślnie, jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jeszu Chrystusa.
7. Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął nas - ku chwale Boga.
8. Mówię bowiem, że Jeszu Chrystus był sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom.
9. I aby narody(poganie) wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię  wysławiał(wyznawał) między narodami(poganami) i będę śpiewał imieniu twemu.
10. I znowu mówi: Weselcie się, narody(poganie), z jego ludem.
11. I znowu: Chwalcie Pana, wszystkie narody(poganie), i niech Go wysławiają wszystkie ludy!
12. I znowu Izajasz powiada: Wyrośnie odrośl z pnia Jessego i powstanie, aby panować nad narodami; w nim narody nadzieję pokładać będą.
13. A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego.

14. Ja sam zaś, bracia moi, mam pewność co do was, że i wy jesteście pełni dobroci, napełnieni umiejętnością wszelkiego rodzaju i możecie jedni drugich pouczać.
15. Jednak napisałem do was, bracia, tu i ówdzie nieco śmielej, chcąc wam to odświeżyć w pamięci, a to na mocy łaski, która mi jest dana przez Boga,
16. żebym był dla narodów(pogan) sługą Chrystusa Jeszu, sprawującym świętą służbę zwiastowania ewangelii Bożej, aby narody(poganie) stali się ofiarą przyjemną, poświęconą przez Ducha Świętego.
17. Mam zatem powód do chluby w Chrystusie Jeszu ze służby dla Boga.
18. Nie odważę się bowiem mówić o czymkolwiek, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie, aby przywieść narody(pogan) do posłuszeństwa słowem i czynem,
19. przez moc znaków i cudów oraz przez moc Ducha Świętego, tak iż, począwszy od Jeruszalem i okolicznych krajów aż po Ilirię, rozkrzewiłem ewangelię Chrystusową.
20. A przy tym chlubą moją było głosić ewangelię nie tam, gdzie imię Chrystusa było znane, abym nie budował na cudzym fundamencie,
21. lecz jak napisano: Ujrzą Go ci, do których wieść o Nim nie doszła, a ci, co o Nim nie słyszeli, poznają Go.
22. Dlatego też często napotykałem przeszkody, tak że nie mogłem przyjść do was;
23. lecz teraz, nie mając już pola pracy w tych stronach, a pragnąc już od wielu lat przyjść do was,
24. mam nadzieję, że po drodze, kiedy pójdę do Hiszpanii, ujrzę was i że wy mnie tam wyprawicie, gdy się już wami trochę nacieszę.
25. A teraz idę do Jeruszalem z posługą dla świętych.
26. Macedonia bowiem i Achaja postanowiły urządzić składkę na ubogich spośród świętych w Jeruszalem.

27. Istotnie, spodobało się im, są też ich dłużnikami. Jeśli bowiem narody(poganie) stali się uczestnikami ich [dóbr] duchowych, powinni im też usługiwać cielesnymi.
28. Gdy więc załatwię tę sprawę i doręczę im ten plon, wybiorę się do Hiszpanii wstępując po drodze do was.
29. A wiem, że idąc do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Chrystusowego.
30. Proszę was zaś, bracia, przez Pana naszego, Jeszu Chrystusa, i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną walczyli w modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga,
31. bym został wyrwany z rąk niewierzących w Judei i by posługa moja dla Jeuszalem została dobrze przyjęta przez świętych,
32. tak, bym za wolą Boga w radości przyszedł do was i wraz z wami doznał odpoczynku.
33. A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

dalej->