- W Ikonium zaś stało się tak samo. Weszli do (miejsca) zgromadzenia Judejczyków i przemówili w taki sposób, że uwierzył liczny tłum zarówno Judejczyków jak i Greków.
- Lecz Judejczycy, którzy nie uwierzyli, podburzyli i źle usposobili narody(pogan) przeciwko braciom.
- I przebywali tam przez dłuższy czas, mówiąc odważnie(głosząc) dzięki Panu, który słowo łaski swojej potwierdzał znakami i cudami, jakich dokonywał przez ich ręce.
- A ludność miasta była podzielona, jedni byli za Judejczykami, drudzy zaś za Apostołami.
- Kiedy jednak wszczął się rozruch wśród narodów(pogan) i Judejczyków wraz z ich przełożonymi i chciano ich znieważyć i kamienować,
- dowiedziawszy się o tym, uszli do miast likaońskich, Listry i Derbe, i okolicy
- i tam zwiastowali dobrą nowinę.
- A był w Listrze pewien człowiek w niemocy na bezwład nóg; był on chromy od urodzenia i nigdy jeszcze nie chodził.
- Słuchał on przemawiającego Pawła, który utkwiwszy w nim wzrok i spostrzegł, że ma dość wiary, aby być uzdrowiony,
- odezwał się donośnym głosem: Stań prosto na nogach swoich! I zerwał się, i chodził.
- A gdy ujrzał tłum, co Paweł uczynił, zaczął wołać, mówiąc po likaońsku: Bogowie w ludzkiej postaci zstąpili do nas.
- I nazwali Barnabę Zeusem, Pawła zaś Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.
- A kapłan Zeusa mającego (świątynię) przed miastem przyprowadził do bram woły z wieńcami i wraz z tłumami chciał złożyć w ofierze.
- Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli szaty swoje i wpadli między tłum, krzycząc
- i wołając: Ludzie, co robicie? I my jesteśmy tylko ludźmi, takimi jak i wy, zwiastujemy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych marnych rzeczy do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest.
- Za czasów minionych pokoleń pozwalał On wszystkim narodom(poganom) chodzić własnymi drogami;
- chociaż nie pozostawał bez świadectwa o sobie wyświadczając dobro, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością wasze serca.
- A to mówiąc, z trudem powstrzymali lud od złożenia im ofiary.
- Tymczasem nadeszli z Antiochii i z Ikonium Judejczycy i namówiwszy tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że umarł.
- Kiedy go jednak uczniowie obstąpili, wstał i wszedł do miasta; nazajutrz zaś odszedł z Barnabą do Derbe.
- Zwiastując dobrą nowinę także temu miastu, pozyskali wielu uczniów i zawrócili do Listry, Ikonium i Antiochii,
- utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, i mówiąc, że musimy przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego.
- A gdy przez wkładanie rąk wyznaczyli im w każdym zgromadzeniu starszych, wśród modlitw i postów powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.
- Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.
- A gdy opowiedzieli słowo w Perge, zstąpili(poszli) do Atalii,
- stamtąd popłynęli do Antiochii, gdzie [przedtem] zostali powierzeni łasce Boga do dzieła, które wykonali.
- A gdy tam przybyli i zgromadzili powołanych(zbór), opowiedzieli, jak wielkich rzeczy dokonał Bóg z nimi i jak narodom(poganom) drzwi wiary otworzył.
- I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Brak komentarzy