Rozdział 14

4 lutego 2024
  1. W Ikonium zaś stało się tak samo. Weszli do (miejsca) zgromadzenia Judejczyków i przemówili w taki sposób, że uwierzył liczny tłum zarówno Judejczyków jak i Greków.
  2. Lecz Judejczycy, którzy nie uwierzyli, podburzyli i źle usposobili narody(pogan) przeciwko braciom.
  3. I przebywali tam przez dłuższy czas, mówiąc odważnie(głosząc) dzięki Panu, który słowo łaski swojej potwierdzał znakami i cudami, jakich dokonywał przez ich ręce.
  4. A ludność miasta była podzielona, jedni byli za Judejczykami, drudzy zaś za Apostołami.
  5. Kiedy jednak wszczął się rozruch wśród narodów(pogan) i Judejczyków wraz z ich przełożonymi i chciano ich znieważyć i kamienować,
  1. dowiedziawszy się o tym, uszli do miast likaońskich, Listry i Derbe, i okolicy
  2. i tam zwiastowali dobrą nowinę.
  3. A był w Listrze pewien człowiek w niemocy na bezwład nóg; był on chromy od urodzenia i nigdy jeszcze nie chodził.
  4. Słuchał on przemawiającego Pawła, który utkwiwszy w nim wzrok i spostrzegł, że ma dość wiary, aby być uzdrowiony,
  5. odezwał się donośnym głosem: Stań prosto na nogach swoich! I zerwał się, i chodził.
  6. A gdy ujrzał tłum, co Paweł uczynił, zaczął wołać, mówiąc po likaońsku: Bogowie w ludzkiej postaci zstąpili do nas.
  7. I nazwali Barnabę Zeusem, Pawła zaś Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.
  8. A kapłan Zeusa mającego (świątynię) przed miastem przyprowadził do bram woły z wieńcami i wraz z tłumami chciał złożyć w ofierze.
  9. Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli szaty swoje i wpadli między tłum, krzycząc
  10. i wołając: Ludzie, co robicie? I my jesteśmy tylko ludźmi, takimi jak i wy, zwiastujemy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych marnych rzeczy do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest.
  11. Za czasów minionych pokoleń pozwalał On wszystkim narodom(poganom) chodzić własnymi drogami;
  12. chociaż nie pozostawał bez świadectwa o sobie wyświadczając dobro, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością wasze serca.
  13. A to mówiąc, z trudem powstrzymali lud od złożenia im ofiary.
  14. Tymczasem nadeszli z Antiochii i z Ikonium Judejczycy i namówiwszy tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że umarł.
  15. Kiedy go jednak uczniowie obstąpili, wstał i wszedł do miasta; nazajutrz zaś odszedł z Barnabą do Derbe.
  1. Zwiastując dobrą nowinę także temu miastu, pozyskali wielu uczniów i zawrócili do Listry, Ikonium i Antiochii,
  2. utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, i mówiąc, że musimy przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego.
  3. A gdy przez wkładanie rąk wyznaczyli im w każdym zgromadzeniu starszych, wśród modlitw i postów powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.
  4. Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.
  5. A gdy opowiedzieli słowo w Perge, zstąpili(poszli) do Atalii,
  6. stamtąd popłynęli do Antiochii, gdzie [przedtem] zostali powierzeni łasce Boga do dzieła, które wykonali.
  7. A gdy tam przybyli i zgromadzili powołanych(zbór), opowiedzieli, jak wielkich rzeczy dokonał Bóg z nimi i jak narodom(poganom) drzwi wiary otworzył.
  8. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

dalej->


 

Brak komentarzy