1. A co do darów duchowych, bracia, nie chcę, abyście byli nieświadomi (rzeczy).
2. Wiecie, że  żyliście pośród ludzi z różnych narodów(pogan), wtedy przed nieme bóstwa(idoli) daliście się prowadzić, jak was wiedziono.
3. Dlatego oznajmiam wam, że nikt, kto mówi przez Ducha Bożego, nie powie, że Jeszu jest przeklęty. Nikt też nie może powiedzieć, że Jeszu jest Panem, jak tylko przez Ducha Świętego.
4. A różne są dary, lecz ten sam Duch.
5. Różne też są posługi(służba), lecz ten sam Pan.
6. I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.
7. A każdemu jest dany przejaw Ducha dla [wspólnego] pożytku.
8. Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy,

9. inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu.
10. Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.
11. Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu z osobna, jak chce.
12. Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus;
13. bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy zanurzeni w jedno ciało czy to Judejczycy, czy Helenowie(Grecy), czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.
14. Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
15. Jeśliby stopa powiedziałaby: Ponieważ nie jestem ręką, nie jestem z tego ciała; czy przy tym (rzeczywiście) nie jest z tego ciała?
16. I jeśli powiedziałoby ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie jestem z tego ciała, czy przy tym (rzeczywiście) nie jest z tego ciała?
17. Jeśliby całe ciało jest okiem, to gdzie słuch? Jeśli całe słuchem, to gdzie węch?
18. Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.
19. A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
20. Tymczasem wiele jest członków, lecz jedno ciało.
21. Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.
22. Lecz te członki ciała, które zdają się być słabsze, są o wiele bardziej potrzebne,
23. a te, które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość,

24. podczas gdy przyzwoite członki nasze tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało,słabszym (członkom) nadając większą wartość,
25. aby nie było w ciele rozdwojenia(rozłamu), lecz aby członki wzajemne o siebie staranie miały.
26. I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci(chwały) jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.
27. Wy zaś jesteście ciałem Chrystusa, a z osobna członkami.
28. A Bóg ustanowił w zgromadzeniu(zborze, kościele) najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.
29. Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów?
30. Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?
31. Zabiegajcie o większe dary łaski, a (ja wam) jeszcze lepszą drogę pokażę.

dalej->