1. A gdy Jeszu skończył wydawanie poleceń dwunastu uczniom swoim, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić(kazać) w ich miastach.
2. A Jan, usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, wysłał uczniów swoich i kazał mu powiedzieć:
3. Czy Ty jesteś tym, który ma przyjść, czy też mamy oczekiwać innego?
4. A Jeszu im odpowiedział: Idźcie i oznajmijcie Janowi, co słyszycie i widzicie:
5. Ślepi odzyskują wzrok i chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim zwiastowana jest dobra nowina;
6. a błogosławiony jest ten, kto się mną nie zgorszy.
7. A gdy ci odchodzili, zaczął Jeszu mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście oglądać na pustyni? Czy trzcinę chwiejącą się od wiatru?

8. Ale co wyszliście oglądać? Czy człowieka w miękkie szaty odzianego? Oto ci, którzy miękkie szaty noszą, w domach królewskich mieszkają.
9. Więc po co wyszliście? Ujrzeć proroka? Owszem, powiadam wam, nawet więcej niż proroka.
10. To jest ten, o którym napisano: Oto Ja posyłam posłańca mego przed tobą, który przygotuje drogę twoją przed tobą.
11. Amen powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy z niewiast się rodzą, większy od Jana Zanurzyciela, ale najmniejszy w Królestwie Niebios większy jest niż on.
12. A od dni Jana Zanurzyciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje gwałtu i gwałtownicy je porywają.
13. Albowiem wszyscy prorocy i prawo(zakon) prorokowali aż do Jana;
14. jeżeli zaś chcecie to przyjąć, on jest Elija(Eliasz), który miał przyjść.
15. Kto ma uszy, niech słucha!
16. A do kogo przyrównam to pokolenie? Podobne jest do dzieci, które siadają na rynku i wołają na swoich rówieśników
17. i mówią: Graliśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy wam żałobne pieśni, a nie płakaliście.
18. Albowiem przyszedł Jan, nie jadł i nie pił, a mówią: demona ma.
19. Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, a mówią: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników(chybia celu). I mądrość została usprawiedliwiona przez swe dzieci .
20. Wtedy zaczął wyrzucać(ganić) miastom, w których dokonało się najwięcej jego cudów(znaków), że nie zmieniły myślenie(pokutowały).
21. Biada tobie, Chorazynie, biada tobie, Betsaido; bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda, które u was się stały, dawno by w worze i popiele zmieniły myślenie(pokutowały).

22. Ale powiadam wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu aniżeli wam.
23. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba wywyższone będziesz? Aż do krainy umarłych(Hadesu, Otchłań)) zostaniesz strącone, bo gdyby się w Sodomie dokonały te cuda, które się stały u ciebie, stałaby jeszcze po dzień dzisiejszy.
24. Ale powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej w dniu sądu aniżeli tobie.
25. W tym czasie odezwał się Jeszu i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je niemowlętom (dzieciom, osobą nie niedojrzałym).
26. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
27. Wszystko zostało Mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
28. Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.
29. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
30. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.

Dalej ->

Wersja robocza