1. I przywołał dwunastu uczniów swoich, i dał im władzę nad tchnieniami(duchami) nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką słabość(niemoc).
2. A te są imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, którego zwano Piotrem, i Andrzej, brat jego, i Jakow, syn Zebedeusza, oraz Jan, brat jego,
3. Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz, celnik, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz,
4. Szymon Kananejczyk i Juda(Judasz) Iskariot, ten, który go też wydał.

5. Tych dwunastu posłał Jeszu, rozkazując im i mówiąc: Na drogę narodów(pogan) nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodź.
6. Ale raczej idźcie do owiec, które pogineły z domu Iszraela.
7. A idąc, głoście mówiąc: Przybliżyło się Królestwo Niebios.
8. Którzy są słabi(nie moc, bez siły, chorych) uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie.
9. Nie bierzcie złota, srebra ani pieniędzy(miedzi) do waszych trzosów,
10. ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani sandałów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik wyżywienia swego.
11. A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, wypytajcie się(wybadajcie), kto jest w nim godzien, i tam pozostańcie aż do swego odejścia.
12. A wchodząc w dom, pozdrówcie go!
13. I jeśli ten dom rzeczywiście byłby godzien, niech wasz pokój przyjdzie do niego, gdyby natomiast nie był godzien, niech wasz pokój zawróci do was.
14. Jeśli ktoś nie przyjąłby was ani nie wysłuchał waszych słów, wychodząc na zewnątrz z tego domu lub miasta, strząśnijcie proch z waszych nóg.
15. Amen(Zaprawdę) powiadam wam: Lżej będzie w dzień sądu ziemi sodomskiej i gomorskiej niż temu miastu.
16. Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie tedy roztropni jak węże i niewinni jak gołębice.
17. Strzeżcie się natomiast tych ludzi, gdyż będą was wydawać sądom i biczować w swoich synagogach.
18. I z Mego powodu zawiodą was przed namiestników(władców) i królów, abyście złożyli świadectwo przed nimi i narodami(poganami).
19. A gdy was wydadzą, nie troszczcie się, jak i co macie mówić; albowiem będzie wam dane w tej godzinie, co macie mówić.
20. Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Tchnienie(Duch) Ojca waszego, który mówi w was.

21. A wyda na śmierć brat brata i ojciec syna i powstaną dzieci przeciwko rodzicom i przyprawią ich o śmierć.
22. I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia Mego, ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
23. A gdy was prześladować będą w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; amen(zaprawdę) powiadam wam: Zanim zdążycie obejść miasta Iszraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy.
24. Nie jest uczeń nad mistrza ani sługa nad swego pana;
25. wystarczy uczniowi, aby był jak jego mistrz, a sługa jak jego pan; jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, tym bardziej jego domowników!
26. Przeto nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione(objawione), ani nic tajnego(ukrytego), co by nie miało być poznane.
27. Co mówię wam w ciemności, opowiadajcie w świetle dnia; a co słyszycie na ucho, głoście na dachach.
28. I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą; bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w Gehennie.
29. Czyż nie sprzedają za grosz dwu wróbli? A jednak ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez woli Ojca waszego.
30. Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone.
31. Nie bójcie się; jesteście więcej warci niż wiele wróbli.
32. Każdego więc, który przyzna się do mnie przed ludźmi, i Ja przyznam(wyznam) przed Ojcem moim, który jest w niebie;
33. ale tego, kto by się Mnie zaparł przed ludźmi, i Ja się zaprę przed Ojcem moim, który jest w niebie.
34. Nie mniemajcie, że przyszedłem, przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz.
35. Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem i córkę z jej matką, i synową z jej teściową.

36. Tak to staną się wrogami człowieka domownicy jego.
37. Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien.
38. I kto nie bierze krzyża swego, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien.
39. Kto stara się zachować życie swoje, straci je, a kto straci życie swoje dla Mnie, znajdzie je.
40. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
41. Kto przyjmuje proroka jako proroka, otrzyma zapłatę proroka; a kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.
42. A ktokolwiek by napoił jednego z tych maluczkich tylko kubkiem zimnej wody jako ucznia, amen(zaprawdę) powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.

Wersja robocza