1. I usłyszeli Apostołowie i bracia, którzy mieszkali w Judei, że i narody(poganie) przyjęli Słowo Boga.
2. A gdy Piotr przybył do Jeruszalem, ci, którzy byli z obrzezania zaczęli wysuwać przeciw niemu zarzuty,
3. mówiąc: Poszedłeś do ludzi(mężów) nieobrzezanych i jadłeś z nimi.
4. Wtedy Piotr zaczął im wykładać po kolei, mówiąc:
5. Byłem w mieście Joppie i modliłem się; w zachwyceniu miałem widzenie; jakiś przedmiot, jakby wielkie lniane płótno, opuszczane za cztery rogi, zstępowało z nieba, aż dotarło do mnie.
6. Wpatrzywszy się w nie uważnie, zobaczyłem ziemskie czworonogi i dzikie zwierzęta, płazy i ptactwo niebieskie.
7. Usłyszałem też i głos, który mi powiedział: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz!

8. Wtedy odpowiedziałem : Przenigdy, Panie, bo jeszcze nigdy nic skalanego lub nieczystego nie weszło do ust moich.
9. Wtedy po raz wtóry odpowiedział głos z nieba: Co Bóg oczyścił, ty nie miej za skalane.
10. I stało się to po trzykroć, po czym wszystko znowu zostało wciągnięte do nieba.
11. I oto w tej chwili przed domem, w którym byłem, stanęli trzej mężowie, wysłani z Cezarei do mnie.
12.  I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania. Szło też ze mną tych sześciu braci i weszliśmy do domu tego człowieka.
13. Opowiedział nam on, jak ujrzał posła(anioła), który się pojawił w domu jego i rzekł: Poślij do Joppy i sprowadź Szymona, którego nazywają Piotrem,
14. a on powie ci słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały dom twój.
15. A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku.
16. I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan zanurzał wodą, ale wy będziecie zanurzeni Duchem Świętym.
17. Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jeszu Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu?
18. A gdy to usłyszeli, uspokoili się i wielbili Boga, mówiąc: Tak więc i narodom(poganom) dał Bóg zmiana myślenia(pokutę) ku życiu.
19. Tymczasem ci, którzy zostali rozproszeni na skutek prześladowania, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, nikomu nie głosząc słowa, tylko samym Judejczykom.
20. Niektórzy zaś z nich byli Cypryjczykami i Cyrenejczykami; ci, gdy przyszli do Antiochii, zwracali się również do Greków, głosząc dobrą nowinę o Panu Jeszu.
21. I ręka Pańska była z nimi, wielka też była liczba tych, którzy uwierzyli i nawrócili się do Pana.

22. Wieść o nich dotarła także do uszu zboru w Jeruszalem; wysłali więc do Antiochii Barnabę,
23. który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Boga, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu.
24. Był to bowiem mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. Sporo też ludzi zostało pozyskanych dla Pana.
25. Potem poszedł do Tarsu, aby odszukać Saula,
26. a gdy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii. I tak się ich sprawy ułożyły, że przez cały rok przebywali razem w  zgromadzeniu(zborze) i nauczali wielu ludzi; w Antiochii też nazwano po raz pierwszy uczniów christianous(chrystusowymi)*.
27. W owym to czasie przyszli do Antiochii prorocy z Jeruszalem.
28. I powstał jeden z nich, imieniem Agabus, i przepowiedział, natchniony przez Tchnienei, że nastanie głód wielki na całym świecie; nastał on też za Klaudiusza.
29. Wówczas uczniowie postanowili posłać, każdy według możliwości, doraźną pomoc braciom, którzy mieszkali w Judei;
30.  tak też zrobili, posyłając [ją] starszym przez ręce Barnaby i Saula.

dalej->

*Gr.  christianous - chrystusowymi - pomazancowimi){chrześcijanami}, należący do, przypisani komuś. Osoby które zanurzyły się w imieniu Jeszu Chrystuas w kontekście własnościowym należą do Niego.

Wesja robocza