- Zachęcam was więc ja, więzień w Panu, abyście postępowali, jak przystoi na powołanie wasze,
- z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości,
- starając się zachować jedność ducha w spójni pokoju:
- jedno ciało i jeden duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania;
- jeden Pan, jedna wiara, jedno zanurzenie;
- jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
- A każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego.
- Dlatego [Pismo] mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził(wziął) pojmanych jeńców i dał ludziom dary.
- A to, że wstąpił, cóż innego oznacza, niż to, że i zstąpił do niższych części ziemi?
- Ten, który zstąpił, to ten sam, co i wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.
- I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami,
- aby przygotować świętych do dzieła posługi(służby), do budowania ciała Chrystusowego,
- aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej,
- abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie (prowadzącym) do metod błędu,
- lecz abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym względem w Niego, który jest Głową, w Chrystusa,
- z Niego całe Ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przezna- czeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości.
- To więc mówię i zaklinam na Pana, abyście już więcej nie postępowali, jak narody(poganie) postępują w próżności umysłu swego,
- mając przyćmiony rozum, obcy dla życia Bożego z powodu niewiedzy, która w nich jest, z powodu zatwardziałości ich serca,
- mając rozum przytępiony, oddali się rozpuście dopuszczając się wszelkiej nieczystości z chciwością.
- Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa,
- słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim - zgodnie z prawdą, jaka jest w Jeszu,
- że - co się tyczy poprzedniego postępowania - powinniście zrzucić [z siebie] starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze,
- a poddawać się odnowie w duchu waszego rozumu,
- a obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
- Dlatego, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich.
- Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym,
- nie dawajcie diabłu przystępu.
- Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.
- Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają.
- A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.
- Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką zło- ścią.
- Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg (odpuścił)przebaczył w Chrystusie.
Brak komentarzy