- A powiadamiamy was, bracia, o łasce Bożej, okazanej zgromadzenieniom(zborom) macedońskim,
- że w wielkiej próbie ucisku obfitość ich radości i ich skrajne ubóstwo zaobfitowały w bogactwie ich hojności;
- że według możności — zaświadczam to — owszem, ponad możność, dobrowolnie,
- z wielkim naleganiem prosząc nas o łaskę oraz o (możliwość) udziału w służbie(posłudze) na rzecz świętych,
- i nie tak, jak się spodziewaliśmy, najpierw siebie oddali Panu i nam, za wolą Bożą,
- tak że poprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też u was dokończył tego dzieła łaski.
- A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali.
- Nie mówię tego, jakobym wydawał rozkaz, ale pragnę na tle gorliwości innych wypróbować też szczerość waszej miłości.
- Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jeszu Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem Jego ubogaceni zostali.
- A w tej sprawie daję wam taką radę: będzie to z korzyścią dla was, którzy nie tylko tę działalność rozpoczęliście, lecz i postanowienie to powzięliście jako pierwsi już ubiegłego roku,
- teraz zaś i czyn dokończcie, aby stosownie do gotowości (wyrażonej) w chęci, z tego, co macie, nastąpiło zakończenie.
- Jeśli bowiem jest ochotna wola, zasługuje ona na uznanie według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma.
- Nie chodzi bowiem o to, by inni mieli ulgę, a wy obciążenie, lecz chodzi o równość;
- w obecnym czasie niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek, by i ich nadmiar służył na pokrycie waszego nie- dostatku, ażeby była równość,
- jak napisano: Kto wiele zebrał, nie miał za wiele, a kto mało, nie miał za mało.
- Dzięki zaś niech będą Bogu, który dał ten zapał względem was w serce Tytusa;
- bo nie tylko przyjął to wezwanie, ale w nadzwyczajnej swej gorliwości z własnej ochoty wybrał się do was.
- A razem z nim posłaliśmy brata, którego za zwiastowanie ewangelii chwalą wszystkie zgromadzenia(zbory);
- lecz nie tylko to, bo został on wyznaczony przez zgromadzenia(zbory) na uczestnika podróży naszej w tym dziele łaski, którym pragniemy służyć ku chwale samego Pana i ku okazaniu naszej gorliwości,
- zapobiegając temu, aby nas ktoś nie obmawiał w związku z hojnym darem, którym pragniemy usłużyć;
- staramy się bowiem o to, co dobre, nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.
- Posłaliśmy też z nimi brata naszego, którego gorliwość wypróbowaliśmy często w wielu sprawach a który teraz jest jeszcze gorliwszy, ponieważ ma wielkie zaufanie do was.
- Co do Tytusa, jest on moim towarzyszem i współpracownikiem wśród was; co zaś do naszych braci, są oni posłańcami zgromadzeń(zborów), chwałą Chrystusową.
- Okażcie im więc swoją miłość i potwierdźcie przed zgromadzeniami(zborami), żeście chlubą naszą.
Brak komentarzy