1. A powiadamiamy was, bracia, o łasce Bożej, okazanej zgromadzenieniom(zborom) macedońskim,
2. że w wielkiej próbie ucisku obfitość ich radości i ich skrajne ubóstwo zaobfitowały w bogactwie ich hojności;
3. że według możności — zaświadczam to — owszem, ponad możność, dobrowolnie,
4. z wielkim naleganiem prosząc nas o łaskę oraz o (możliwość) udziału w służbie(posłudze) na rzecz świętych,
5. i nie tak, jak się spodziewaliśmy, najpierw siebie oddali Panu i nam, za wolą Bożą,
6. tak że poprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też u was dokończył tego dzieła łaski.
7. A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali.
8. Nie mówię tego, jakobym wydawał rozkaz, ale pragnę na tle gorliwości innych wypróbować też szczerość waszej miłości.
9. Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jeszu Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem Jego ubogaceni zostali.
10. A w tej sprawie daję wam taką radę: będzie to z korzyścią dla was, którzy nie tylko tę działalność rozpoczęliście, lecz i postanowienie to powzięliście jako pierwsi już ubiegłego roku,
11. teraz zaś i czyn dokończcie, aby stosownie do gotowości (wyrażonej) w chęci, z tego, co macie, nastąpiło zakończenie.
12. Jeśli bowiem jest ochotna wola, zasługuje ona na uznanie według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma.
13. Nie chodzi bowiem o to, by inni mieli ulgę, a wy obciążenie, lecz chodzi o równość;
14. w obecnym czasie niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek, by i ich nadmiar służył na pokrycie waszego nie- dostatku, ażeby była równość,

15. jak napisano: Kto wiele zebrał, nie miał za wiele, a kto mało, nie miał za mało.
16. Dzięki zaś niech będą Bogu, który dał ten zapał względem was w serce Tytusa;
17. bo nie tylko przyjął to wezwanie, ale w nadzwyczajnej swej gorliwości z własnej ochoty wybrał się do was.
18. A razem z nim posłaliśmy brata, którego za zwiastowanie ewangelii chwalą wszystkie zgromadzenia(zbory);
19. lecz nie tylko to, bo został on wyznaczony przez zgromadzenia(zbory) na uczestnika podróży naszej w tym dziele łaski, którym pragniemy służyć ku chwale samego Pana i ku okazaniu naszej gorliwości,
20. zapobiegając temu, aby nas ktoś nie obmawiał w związku z hojnym darem, którym pragniemy usłużyć;
21. staramy się bowiem o to, co dobre, nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.
22. Posłaliśmy też z nimi brata naszego, którego gorliwość wypróbowaliśmy często w wielu sprawach a który teraz jest jeszcze gorliwszy, ponieważ ma wielkie zaufanie do was.
23. Co do Tytusa, jest on moim towarzyszem i współpracownikiem wśród was; co zaś do naszych braci, są oni posłańcami zgromadzeń(zborów), chwałą Chrystusową.
24. Okażcie im więc swoją miłość i potwierdźcie przed zgromadzeniami(zborami), żeście chlubą naszą.

dalej->