1. Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was albo od was?
2. Wy jesteście listem naszym, napisanym w sercach naszych, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi;
3. dla których jest jasne, że jesteście listem Chrystusa sporządzonym przez naszą usługę, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie tablicach kamiennych, lecz na tablicach żywych serc.
4. Taką zatem mamy ufność przez Chrystusa względem Boga.
5. Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga,
6. który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia.
7. Jeśli więc służba śmierci, wyryta literami na tablicach kamiennych taką miała chwałę, że synowie iszraelscy nie mogli patrzeć na oblicze Mojżesza z powodu prze- mijającej wszak jasności oblicza jego,

8. czy nie daleko więcej chwały mieć będzie służba ducha?
9. Jeśli bowiem służba potępienia ma chwałę, daleko więcej obfituje w chwałę służba sprawiedliwości.
10. Albowiem to, co niegdyś miało chwałę, teraz nie ma chwały z powodu chwały, która tamtą przewyższa.
11. Jeśli zaś to, co przemija, [było] pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa.
12. Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy,
13.  a nie tak, jak Mojżesz, który zakrywał sobie twarz, ażeby synowie Iszraela nie patrzyli na koniec tego, co było przemijające.
14. Lecz umysły ich otępiały. Albowiem aż do dnia dzisiejszego przy czytaniu starego przymierza ta sama zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdyż w Chrystusie zostaje ona usunięta.
15. Tak jest aż po dzień dzisiejszy, ilekroć czyta się Mojżesza, zasłona leży na ich sercu;
16. lecz gdy się do Pana nawrócą, zasłona zostaje zdjęta.
17. A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.
18. My wszyscy więc, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.

dalej->