1. Wówczas Piłat wziął Jeszu i kazał Go ubiczować.
2. A żołnierze upletli koronę z ciernia, włożyli mu Ją na głowę, przyodziali Go w płaszcz purpurowy,
3. a podchodząc do Niego, mówili: Witaj, królu judejski; i wymierzali mu policzki.
4. A Piłat wyszedł znowu na zewnątrz i rzekł im: Oto wyprowadzam Go do was, abyście poznali, że w nim żadnej winy nie znajduję.
5. Wyszedł więc Jeszu w koronie cierniowej i w płaszczu purpurowym. I rzekł im Piłat: Oto człowiek!
6. A gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, krzyknęli głośno: Ukrzyżuj, ukrzyżuj! Rzekł do nich Piłat: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem winy w nim nie znajduję.

7. Odpowiedzieli mu Judejczycy: My mamy prawo(zakon), a według prawa(zakonu)winien umrzeć, bo się czynił Synem Bożym.
8. A gdy Piłat usłyszał te słowa, bardziej się zląkł
9. i wszedł znowu do pretorium, i rzekł do Jeszu: Skąd jesteś? Ale Jeszu nie dał mu odpowiedzi.
10. Rzekł więc do niego Piłat: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę wypuścić Cię i mam władzę ukrzyżować Cię?
11. Odpowiedział Jeszu: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci to nie było dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał.
12. Odtąd Piłat starał się wypuścić Go, ale Judejczycy krzyczeli głośno: Jeśli Tego wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cezara; każdy bowiem, który się królem czyni, sprzeciwia się cezarowi.
13. Piłat więc, usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jeszu na zewnątrz i zasiadł na krześle sędziowskim, na miejscu, zwanym Litostrotos(Kamienny Bruk), a po hebrajsku Gabbata.
14. A był to dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny; i rzekł do Judejczyków: Oto król wasz!
15. A oni zawołali: Precz, precz, ukrzyżuj Go! Rzekł do nich Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Nie mamy króla, tylko cezara.
16. Wtedy to wydał Go im na śmierć krzyżową. Wzięli więc Jeszu i odprowadzili Go.
17. A On dźwigając krzyż swój, szedł na miejsce, zwane Miejsce Czaszki, co po hebrajsku nazywane Golgotą,
18. gdzie go ukrzyżowali, a z Nim innych dwóch, z jednej i z drugiej strony, a pośrodku Jeszu.
19. A Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem; a było napisane: Jeszu Nazarejczyk, Król Judejski.
20. A napis ten czytało wielu Judejczyków, bo blisko miasta było to miejsce, gdzie Jeszu został ukrzyżowany; a było napisane po hebrajsku, po łacinie i po grecku.

21. Arcykapłani judejscy mówili do Piłata: Nie pisz: Król Judejski, ale że On powiedział: Jestem Królem Judejskim.
22. Odpowiedział Piłat: Com napisał, tom napisał.
23. A gdy żołnierze ukrzyżowali Jeszu, wzięli szaty Jego i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część, i zwierzchnią suknię(tunika). A ta suknia(tunika) nie była szyta, ale od góry cała tkana.
24. Wtedy rzekli jedni do drugich: Nie rozdzierajmy jej, rzućmy losy o nią, czyja ma być; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie szaty moje, A o suknię(tunikę) moją losy rzucali. To właśnie uczynili żołnierze.
25. A stały pod krzyżem Jeszu matka Jego i siostra matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
26. A gdy Jeszu ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój!
27. Potem rzekł do ucznia: Oto matka twoja! I od tej godziny wziął ją ów uczeń do siebie.
28. Potem Jeszu, wiedząc, że się już wszystko dokonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę.
29. A stało tam naczynie pełne octu; owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust.
30. A gdy Jeszu skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę, oddał tchnienie.
31. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby więc ciała nie pozostawały przez szabat na krzyżu, albowiem dzień tego szabatu był uroczysty, Judejczycy prosili Piłata, aby im połamano golenie i zdjęto je.
32. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani;
33. a gdy podeszli do Jeszu i ujrzeli, że już umarł, nie połamali goleni jego;

34. lecz jeden z żołnierzy włócznią przebił bok Jego i zaraz wyszła krew i woda.
35. A ten, który to widział, dał o tym świadectwo, a jego świadectwo jest prawdziwe; i on wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
36. To bowiem stało się, aby się wypełniło Pismo: Kość Jego nie będzie złamana.
37. A na innym miejscu mówi Pismo: Zobaczą, kogo przebili(przebodli).
38. A potem prosił Piłata Josefa z Arymatii, który był potajemnie uczniem Jeszu, z bojaźni przed Judejczykami, aby mógł zdjąć ciało Jeszu; i pozwolił Piłat. Poszedł więc i zdjął ciało Jego.
39. Przyszedł też Nikodem, ten, który poprzednio przybył w nocy do Jeszu, niosąc około stu funtów mieszaniny i mirry i aloesu.
40. Zabrali więc ciało Jeszu i zawinęli je w płótna(prześcieradła) z wonnościami, jak Judejczycy mają zwyczaj chować umarłych.
41. A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był złożony.
42. Tam więc, ze względu na judejski Dzień Przygotowania, położyli Jeszu — gdyż grobowiec był blisko.

dalej->

Wersja robocza