List św. Jakuba rozdział 1

14 marca 2024
  1. Jakub, sługa Boga i Pana Jeszu Chrystusa, do dwunastu pokoleń, które są w diasporze(rozproszeniu): Pozdrowienia!
  2. Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,
  3. wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia(wyrabia, rodzi) wytrwałość,
  4. wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków.
  5. A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana.
  6. Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.
  7. Bo taki człowiek niech nie myśli, że coś od Pana otrzyma —
  8. człowiek o rozdwojonej duszy, niestały na wszystkich swoich drogach.
  9. Niech zaś brat ubogi chlubi się swoim wywyższeniem,
  10. bogaty zaś z poniżenia swego, gdyż przeminie jak kwiat trawy.
  11. Bo wzeszło słońce z upałem i wysuszyło trawę, kwiat jej opadł i piękno jego wyglądu przepadło – tak i bogaty zmarnieje na swoich drogach.
  12. Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec życia, obiecany przez Boga tym, którzy Go miłują.
  13. Niech nikt, kto przechodzi próbę, nie mówi: Moja próba pochodzi od Boga; Bóg bowiem jest niepodatny na próby ze strony złych rzeczy, sam też nikogo nie (w ten sposób) nie doświadcza.
  14. Każdy natomiast jest próbowany przez własne żądze, które go pociągają i nęcą;
  1. potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.
  2. Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!
  3. Każdy dobry podarunek i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u którego nie istnieje żadna zmienność lub cień poruszenia.
  4. Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem Jego stworzeń.
  5. Wiedzcie to, umiłowani bracia moi. A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.
  6. Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.
  7. Dlatego odrzućcie wszelką plugawość i obfitość złości i z łagodnością przyjmijcie zasiane w was Słowo, które jest w stanie zbawić wasze dusze.
  8. Bądźcie więc wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
  9. Bo jeśli ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu;
  10. bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest.
  11. Ale kto wejrzał w doskonałe prawo(zakon) wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą; ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
  12. Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.
  13. Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu [i] zachować samego siebie nieskażonym przez świat.

dalej->


 

Brak komentarzy