To wam powiedziałem, abyście się nie zgorszyli(nie zrazili) . Wyłączać was będą z synagog, więcej, nadchodzi godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie uważał(sądził, myślał), że spełnia służbę(ofiarowuje) dla Boga. A to będą czynić dlatego, że nie poznali Ojca ani Mnie. Lecz to wam powiedziałem, abyście, gdy przyjdzie ich godzina, wspomnieli na to, że Ja wam powiedziałem, a tego wam na początku nie mówiłem, bo byłem z wami. A teraz odchodzę do Tego, który Mnie posłał, i nikt z was nie pyta mnie: Dokąd idziesz? Ale że wam to powiedziałem, smutek napełnił serce wasze. Lecz Ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym Ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel(Opiekun) do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was. A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie; o grzechu, gdyż nie uwierzyli we Mnie; o sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; o sądzie zaś, gdyż książę(władca, lider) tego świata został osądzony. Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie; lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co...
Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest ogrodnikiem(winogrodnikiem). Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc. Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem; trwajcie we Mnie, a Ja w was. Jak latrośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze Mnie nic uczynić nie możecie. Kto nie trwa we Mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. Jeśli we Mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam. Przez to uwielbiony będzie Ojciec mój, jeśli obfity owoc wydacie i staniecie się moimi uczniami. Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem; trwajcie w miłości mojej. Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości Jego. To wam powiedziałem, aby radość moja była w was i aby radość wasza była zupełna....
Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli. I dokąd Ja idę, wiecie, i drogę znacie. Rzekł do niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, jakże możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jeszu: Ja jestem droga i prawda, i życie, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie znali, znalibyście też mego Ojca. I już teraz Go znacie, i widzieliście Go. Rzekł mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jeszu: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś Mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Ojciec, który jest we Mnie, wykonuje dzieła swoje. Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie; a jeśliby tak nie było, to dla samych uczynków wierzcie. Amen, amen, powiadam wam: Kto wierzy we mnie, dzieł, których ja...
Przed świętem Paschy, Jeszu, wiedząc, iż nadeszła godzina Jego odejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca. A podczas wieczerzy, gdy diabeł wzbudził(zasiał) w sercu Judy, syna Szymona Iskarioty, zamysł wydania Go, wiedząc, iż Ojciec wszystko dał Mu w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga odchodzi. Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy [płócienny] ręcznik, przepasał się. Potem nalał wody do miednicy(miski) i zaczął myć nogi uczniom, i wycierać ręcznikiem, którym był przepasany. Podszedł też do Szymona Piotra, który mu rzekł: Panie, Ty miałbyś umywać moje nogi? Odpowiedział Jeszu i rzekł mu: Tego, co ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale potem zrozumiesz. Rzekł do Niego Piotr: Przenigdy nie będziesz umywał nóg moich! Odpowiedział mu Jeszu: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze Mną. Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, lecz i ręce, i głowę. Powiedział do niego Jeszu: Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy. Wiedział bowiem, kto Go ma wydać; dlatego rzekł: Nie wszyscy jesteście czyści. Gdy więc umył nogi ich i przywdział szaty...
Na sześć dni przed Paschą poszedł Jeszu do Betanii, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego Jeszu wzbudził z martwych. Tam więc przygotowali mu wieczerzę, a Marta posługiwała, Łazarz zaś był jednym z tych, którzy z nim siedzieli przy stole; a Maria wzięła funt czystej, bardzo drogiej maści nardowej, namaściła nogi Jeszu i otarła swoimi włosami, a dom napełnił się wonią maści. A Juda Iskariot, jeden z uczniów Jego, syn Szymona, który miał Go wydać, rzekł: Czemu nie sprzedano tej wonnej maści za trzysta denarów i nie rozdano ubogim? A to powiedział nie dlatego, iż się troszczył o ubogich, lecz ponieważ był złodziejem, i mając sakiewkę, sprzeniewierzał to, co wkładano. Wtedy rzekł Jeszu: Zostaw ją; chowała to na dzień mojego pogrzebu. Albowiem ubogich zawsze u siebie mieć będziecie, lecz Mnie nie zawsze mieć będziecie. A wielu z tłumu Judejczyków dowiedziało się, że tam jest, i przyszli nie tylko dla Jeszu, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wzbudził z martwych. A arcykapłani naradzali się, aby i Łazarza zabić, gdyż wielu Judejczyków z powodu Niego odeszło i uwierzyło w Jeszu. Nazajutrz wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, że Jeszu idzie do Jeruszalem, nabrała gałązek palmowych i wyszła na Jego spotkanie, i...