,,Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jeszu jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego”. Jana 20: 31
Bez kategorii / 2 listopada 2017

Słowo Boże naucza, że zanim Jeszu stał się człowiekiem, żył w dziedzinie duchowej w obecności Boga Ojca.  Bóg Ojciec przeniósł swego Syna na ziemię, gdzie się urodził, jako człowiek. Kiedy przebywał na ziemi, Bóg powiedział z nieba: „Ten jest mój Syn” (Jana 6: 62; Łukasza 1: 26-32; Mateusza 3:17). W Biblii jest powiedziane, że Jeszu został posłany, aby służył cierpiącej ludzkości, aby przez złożenie w ofierze swego życia umożliwił wyzwolenie od grzechu i śmierci. Dowiadujemy się z niej, że po śmierci Jeszu jego niebiański Ojciec wskrzesił go do życia duchowego. (Jana 3:16; Mateusza 20:28; 1 Piotra 3:18) "Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał". Dz 2: 26 Namaszczenie przeznaczało króla do zadań pozostających w ścisłym związku z planami Boga względem Jego ludu. W Starym Testamencie widzimy niekiedy o namaszczeniu nawet tam, gdzie w grę wchodzi tylko spełnienie pewnej misji, przykładem jest Cyrus posłany przez Boga, żeby uwolnił Iszaelitów z niewoli babilońskiej, jest nazwany pomazańcem JHWH.