Prorocy. „Przyjęliście Słowo Boże (...) nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa”. — 1 Tes. 2:13. Bliższe zapoznanie się ze stanem faktycznym ukazuje, że zapiski biblijne nawiązują do ludzi, którzy naprawdę żyli, i do miejsc, które naprawdę istnieją. Określają one także czas ważniejszych wydarzeń i wymieniają imiona władców wówczas panujących w innych narodach, znanych z danego okresu dziejów (2 Król. 25: 8, 9; Łuk. 3:1, 2) Niemniej jeszcze bardziej niż ścisłość historyczna uderza fakt, że Biblia jest Księgą niezawodnych proroctw. Wyróżnia się tym nader dobitnie spomiędzy rozmaitych innych ksiąg uchodzących za święte. Proroctwa jej to nie tylko po prostu kilka przypadkowych wzmianek o przyszłości. Od pierwszej jej księgi składowej, zwanej Pierwszą Mojżeszową, aż do ostatniej, to jest Objawienia, pełno w niej zapowiedzi przyszłych wydarzeń. — 1 Mojż. 3:15; Dan. 4:17; Obj. 21:1-5.