„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele (...). Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam, przyjdę znowu i wezmę was do siebie” (Jana 14:2, 3,). Domem Jeszu Pomazańca były niebiosa. Stamtąd Bóg przysłał go na ziemię. A teraz Jeszu obiecuje apostołom, że mają być zabrani, aby zamieszkać z nim w niebie. Cóż jednak Jeszu Pomazaniec i jego uczniowie mieli robić tam w niebie? Wiemy, że Bóg wyznaczył Jeszu Pomazańca na Króla w swoim Królestwie. Ale mają mu towarzyszyć jeszcze inne osoby powołane na współwładców. „Zawieram z wami przymierze”, oświadczył Jeszu Chrystus apostołom, „tak jak mój Ojciec zawarł ze mną przymierze, co do królestwa” (Łuk. 22:29). Wśród tych współwładców Chrystusa mieli się znaleźć apostołowie, Paweł i Tymoteusz, i inni wierni, którzy wykazali się głęboką wiarą w Boga, tj. Awraam (Abraham), Izaak i Jakub.(Heb. 11:10, 13, 14, 16) Dlatego Paweł słusznie napisał do Tymoteusza:, „Jeśli dalej będziemy trwali, będziemy też razem królowali” (2 Tym. 2:12). Jeszu Pomazaniec jednoznacznie oznajmił tu apostołom, że zostaną zabrani do nieba i będą tam razem z nim . ,,5 z powodu nadziei [nagrody] odłożonej dla was w niebie. O niej to już przedtem usłyszeliście dzięki głoszeniu prawdy - Ewangelii,,. (Kol 1:5) BT Apostoł Paweł często wspominał o tej cudownej nadziei pierwszym pomazańcowym. Na przykład napisał:, „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie....